Trzeba wierzyć, to się spełnią...[5]

Dobra tak jak Ci Kama mówiłam już coś skombinowałam powiedzmy Very Happy

to zaczynam:

Kolejny dzień zaczął się podobnie jak Każdy inny. Usłyszała znany jej już dobrze ton budzika i wiedziała, że musi otworzyć oczy. Po kilku sekundach uczyniła to i zobaczyła nad dob.ą czterech chłopaków uśmiechających się do niej.
- Witam kochani! - odparła radosnym głosem. I po chwili usłyszała
- WERONIKA WYŁĄCZ TEN DURNY BUDZIK!!! - "poprosiła" ją jakże łagodnym głosem jej młodsza siostra

Musiała to uczynić, bo ton dzownka z każdą sekundą stawał się głośniejszy. Wstała z łóżka i rozejrzała się po swoim pokoju. Był on nie za mały, nie za duży w sam raz dla 15- letniej Weroniki. Na każdje ścianie były poprzyklejane plakaty niemieckiego zespołu, uwielbianego przez nią już jakiś czas. Przez prawie 10 min wpatrywała się w nowy wizerunek wokalisty.
- Bill, jak ty ślicznie teraz wyglądasz. Jakbym chciała Cię spotkać! Mmm... - i zanurzyła się w otchłani swoich marzeń. Jednak musiała powrócić do rzeczywistościm a kto jej w tym pomógł? Ten sam łagodny głos siostry:
- Księżniczko może być ruszyła swoje grube dupsko i się ubrała? - powiedziała
- Spadaj, będę robić co mi się chce, mną się nie przejmuj dam sobie radę! Wyjdź chcę się ubrać!!! - krzyknęła
- Aaa....widzisz, mimo że jestem od Ciebie o 3 lata młodsza robisz to co Ci każe - powiedziała to małolata sycząc jadowicie.
- Wynocha gówniaro! Idź do tych idiotek ze szkoły!
Siostra - Gośka wyszła machająć śmiesznie rękami. Weronika wstała rozciągneła się zgrabnie, sięgnęła po pilota od wieży i właczyła swoją ulubiną stację radiową. Nucąc piosenkę otworzyła wielką szafę i powiedziała do siebie:
- Jak zwykle. W co się mam ubrać?
Po krótkim zastanowieniu wybrała ulubione biodrówki i czerwoną blużę z gwiazdą na plecach. Załatwiła wszystkie poranne sprawy, zrobiła swój codzienny makijaż, lekki żeby nauczyciele się nie rzucali, i przed wyjściem ubrana już w grubą kurtkę ( bo była zima:)) wróciła do swojego pokoju i ucałowała papierowy plakat wiszący na drzwiach mówiąc:
- Tomuś! Billuś! Gucio! i ty Georg! Miłego dnia!
Wyszła z domu, pod którym czekały już na nią jej przyjaciółki. Przywitała się z nimi i wuszyły razem do szkoły opowiadając sobie swoje sny w którym rolę główną grał zespół Tokio Hotel. Kiedy doszły do wielkiego, beżowego budynku popatrzyły na siebie błagającym wzrokiem i przeszły przez próg.
Ten dzień jak narazie nie różnił się niczym od poprzednich. Nagle zobaczyły biegnącą w ich stronę wysoką znajomą im dobrze dziewczynę, którą była bardzo rozradowana i trzymała w ręće jakiś plakat...

Bardzo ciekawie się zapowiada Wink

Myśle że fajnie się rozwinie. Tylko ta sytuacja z całowaniem plakatów to tak jak jakaś zaśliniona fanka xD
Życzę weny na następną część, której mi brak w tej wolnej chwili Very Happy

Fajnie się zapowiada...
narazie tylko tyle mogę powiedzieć Wink

Ale zapewne zrobisz z tego coś boskiego...

No zobaczymy co z tego bedzie:) narazie jest oki:) Życzę sukcesu:)

Ja poproszę o dłuższy następny odcinek ;P.
Super, że zaczęłaś pisać Wink

.

Wysłany: Śro 8:29, 01 Mar 2006

Kasi, czyzbyś wreszcie sie ruszyla i zaczelas spisywac moj sen?:>
Widze ze zmieniasz imiona wiec ja chce sie nazywac Olivia;D bitte;D
Nastepnym razem pisz w wordzie bo bylo kilka bledow;D
Weny zycze;*

Wysłany: Śro 10:17, 01 Mar 2006

Dobzie Kasiu beje pisać w wordzie Very Happy

już mam kolejny part tylko muszę go napisać ;D ale to chyba jutro bo dzisiaj późno wracam ze sql:/

Wysłany: Śro 14:44, 01 Mar 2006

Hej no to szybciutko wracamy do domciu i piszemy nową część Wink

Pozdrawiam ;** A zapomniałam :pp Bardzo mi się podoba to opo ;D

Wysłany: Śro 15:32, 01 Mar 2006

zaczyna isę fajnie czekam na wiecej Very Happy

Wysłany: Śro 19:50, 01 Mar 2006

Kasi wiem ze pozno wracasz ze sql... tak sie sklada ze siedze lawke za toba w tej samej klasie;D czekam na new parta dodaj go szybko!;D opko fajne, tylko moglabys pisac dluzsze czesci...;]

Wysłany: Śro 20:13, 01 Mar 2006

Dobra już napisałam w wordzie poprawiłam wszystko i jest gut Very Happy

Zdyszana dziewczyna dobiegła do przyjaciółek ciągle wymachując plakatem i z przerwami zaczęła krzyczeć:
- Nareszcie!... Wkońcu!... Tak długo czekałyśmy!... Nasze prośby zostały wysłuchane!... Cieszycie się?! Co tak stoicie?!
Dziewczyny popatrzyły się na siebie i na koleżankę nic nie mówiąc. Wkońcu jedna z nich – Oliwia zapytała się:
- Karol, możesz nam powiedzieć z czego mamy się cieszyć? Co się takiego stało?
Karolina złapała duży oddech i rozwinęła plakat przed koleżankami. Była to trasa koncertowa ich ulubionego zespołu. Plakat był duży ze zdjęciem chłopaków, których szybko rozpoznały. Wszystkie z niedowierzaniem wskazały palcem na nazwę miejscowości i datę, w której miał odbyć się koncert. Wkońcu jedna zapytała:
- Ale czy to już jest wiesz... takie... na pewno... no bo... już tyle razy się napalałyśmy...że nie chcę się....- przerwała
- Wiesz, zerwałam to ze słupa ogłoszeniowego koło Urzędu Miasta więc raczej sądzę, że to na serio – odpowiedziała Karolina z uśmiechem na twarzy
Nagle wszystkie się zerwały. Zadzwonił szkolny dzwonek ogłaszający pierwszą lekcję.
- Boże, przez to wszystko nawet się nie przebrałyśmy!- krzyknęła Weronika
Cała szóstka ( bo tyle ich stało przy wejściu) zbiegła szybko po krętych schodach prowadzących do boksów.
- Nie zamykaj! Wiolka!- krzyknęła jedna z biegnących
Wysoka, chuda brunetka z bladą twarzą, pomalowanymi na czarno oczami i jaskrawymi paznokciami, odwróciła się z jadowitym uśmiechem, zatrzaskując kłótkę. I powiedziała drwiącym głosem:
- Ohh... czyżby nasze przyjaciółeczki się spóźniły? Jaka szkoda, a jakże mi przykro naprawdę.- powiedziała klepiąc Oliwię po ramieniu
- Zrobiłaś to specjalnie! Ty chuda szkapo! I co Ci to da! – krzyknęła Karolina
- Dawaj klucz!- powiedziała podniesionym głosem stojąca obok Karoliny Magda.
- Chcesz to se złap!- powiedziała to Wiolka rzucając kluczyk przez pasaż między boksami, ominęła dziewczyny i ruszyła do klasy w której miały odbyć się lekcje.
- Kiedyś jej coś zrobię! Zatłukę tyczkę! – warknęła Weronika podnosząc kluczyk z podłogi. Dziewczyny szybko się przebrały, zamknęły szatnie i jak najszybciej tylko mogły pobiegły do klasy.
- Co mamy? – zapytała w biegu Patrycja
- Matmę!
- O kurde! Białka nas zabije! – powiedziała przestraszona Patrycja skacząc z jednego schodka na drugi.
Kiedy wszystkie sześć dobiegły do sali 36 odczekały chwilę, odczekały chwilę, aby odsapnąć. Wkońcu zapukały do klasy i weszły jedna za drugą, na początku Karolina.
- Przepraszamy, za spóźnienie pani profesor ale miałyśmy mały kłopot z szatnią, a raczej z szatniarką- powiedizała Karolina naciskająć na ostatnie słowa zwracając wzrok na Wiolkę.
- A mi się zdaje, ze miałyście chyba inny problem. Wioletta mi o wszystkim powiedziała co wyczyniałyście przed szkołą z chłopakami- odpowiedziała nauczycielka
- Proszę? – zapytała dziewczyna która ostatnia weszła do klasy była to Kaśka- Jakimi chłopakami? Wiolka nie chciała dać nam klucza, a potem....
- Nam was bardzo dobrze – powiedziała nauczycielka – każda z was dostaje spóźnienie i po –15 punktów z zachowania na lekcji tak na rozpoczęcie tygodnia. Siadać do ławek!
Dziewczyny podzieliły się na trzy pary i usiadły w swoich ławkach. Lekcja matematyki mijała bardzo wolno, a nauczycielka cały czas do tablicy wywoływała którąś z dziewczyn siedzących w trzech ostatnich ławkach z rzędu pod oknem. Reszta lekcji po matematyce szybko upłynęła. Szóstka przyjaciółek poświęciła każdą przerwę na omówienie planów związanych z koncertem Tokio Hotel. Po sześciu lekcjach Weronika, Oliwia, Magda, Patrycja i Kaśka odprowadziły Karolinę na autobus, pożegnały się z nią i ruszyły w stronę domu Weroniki oraz własnych. Dziewczyny pożegnały się i umówiły na następny dzień. Kiedy Weronika weszła do domu krzyknęła że już wróciła. Usłyszała, że ktoś biegnie po schodach, pomyślała, że to jej siostra Gośka, jednak nie była to ona. Biegaczka okazała się być jej kuzynką z Niemiec. Była ona o rok młodsza od Weroniki. Z początku dziewczyna nie rozpoznała swojej kuzynki, ponieważ miała ona.... fryzurę w stylu manga, taką jaką jeszcze nie dawno miał Bill.

To by chyba było na razie na tyle. Very Happy

Jakaś dziwna ta cześć ale wiem że to się rozkręci.

Wysłany: Śro 20:23, 01 Mar 2006

Zaczyna się rozkręcać oby tak dalej

Wysłany: Śro 20:25, 01 Mar 2006

Pierwsza! Ha!;P
Wiemy, że się rozkręci, bo w końcu Ty to osobiście rozkręcisz ;D.

Edit:

A jednak druga ;/;D.

Wysłany: Śro 20:28, 01 Mar 2006

No to się rozkręca, super, naprawde, fajnie że zaczełaś pisać bo dobrze Ci to wychodzi.
Pisz następne części i będzie alles gut!

Wysłany: Śro 20:29, 01 Mar 2006

;D;D;D Jak przeczytalam o tej szatniarce tomi sie od razy ze 'szmata' skojarzylo;D
czekam na mooore;D