Tak bardzo kochać, aż znienawidzieć... (jednoczęściówka)

Shira: hmmm co by tu powiedzieć... Podoba mi się, chyba dlatego, że ja tez tak zrobiłam kiedyś jak główna bohaterka. Zdjęcia, piosenki, wszystko do kosza. Po jakimś czasie, zrozumiałam, że przed "tym" nie można uciekać i dalej słuchałam Tokio Hotel.. ehh. Właśnie takiego opowiadanka właśnie teraz potrzebowałam.. dziękuję Ci bardzo. Chciałabym Cię skrytykować, skoro lubisz krytykę, ale szczerze mówiąc to nie ma za co. Przykro mi;)

Shiruś kochana...
Ja jak zwykle na koncu komentuje,ale zadko tu zagladam i to dlatego.Przepraszam Cie za to Całus.

Co do 1partowki.Nieziemska.QWrecz doskonale to wszystko opisalas nawet majac dola.No ale z nieszczesliwa miloscia to juz tak jest.Najpierw jest milosc na zaboj a potem ogromna nienawisc.No moze nie zawsze,ale w moim przypadku... xP
Kissss Całus.

Heh... Taaak... Znam to... Próbować uciec od rzeczywistości i oddalać się od problemów... Może to głupie ale ja tak robie... Wiem że to dziecinne... A później obwinianie siebie o to po nocach bo jak ja to moge robić... Dlaczego przychodzi mi to z taką łatwością... Dlaczego... Ale później przychodzi czas kiedy problemy powracają i trzeba się z tym zmierzyć... Tym razem to była miłość... No cóż następne banalne opowiadanie ale jednak coś w sobie ma... Prawde... Doskwierająca rażącą prawde...

Powinnam podziekować każdemu z osobna, ale myslę, ze się nie obrazicie...
Dziekuję Wam wszystkim...naprawdę dziękuję bo jesteście najwspanialsze na świecie...
Specjalne podziękowania dla Ashley, która zwrociła uwagę na ważną rzecz...zabrakło oryginalnosci ;) dziekuję :*
i dla Landryny, która za bardzo kocham, żeby pominąć :*
i oczywiście dla Asiorka, która bezbłednie trafia w sedno swoimi komentarzami...dziekuję :*