Senni przyjaciele....[ZAWIAS...]

Ajj ale się porobiło ;D Anka wrr wredna ;D Zazdrosna ejst i tyle ;P Ale jak.. Kurcze ;D jak ona ma na imię ? <wstydniś> no nic... jak ta co rysuje będzie z Billem chociażby kiedyś to jej szczena opadnie ]:-> yeah Very Happy

Czekam na nexta ;D bussiak ;**

Nie mam pojecia czy ktokolwiek bedzie mial jeszcze ochotę to czytać, ale skoro w koncu napisałam część to ją dodam...

Dwoje roześmianych nastolatków siedziało na pięknym rozłożystmym drzewie w środku parku. Rozmaiwali, bawili się jak małe dzieci. Nikt im nie przeszkadzał. W okół nie było żywej dusz, a dlaczego? Bo w śnie wszystko jest możliwe...
-Widzisz jak tu pięknie!- zachwycała się dziewczyna- szkoda, że nie mogę tu zostać na zawsze...
-Nie chciałbym zostawać tu na zawsze...
-Dlaczego?
-Bo na zewnątrz świat też jest piękny...
-Szkoda, że tylko niekiedy...- dziewczyna przeskakiwała z jednego konaru na drugi i nagle...
Zaczęła spadać...
-Sandra!!- usłyszała chłopięcy głos odbijający się echem po pustce. Zamknęła oczy i czuła tylko pęd powietrza na policzkach. Nagle udeżyła twarzą w coś twardego. Uniosła się na rękach. Pod dłońmi poczuła puszysty dywan. Powoli otworzyła oczy...Była w swoim pokoju. Promienie zachodzącego słońca wpadały przez okno wprost na jej twarz. Nagle poczuła w ustach słodką, ciepłą ciecz. Dotknęła nosa. Leciała z niego cieńką strużką krew...
-Sandra!- do pokoju wpadała dziewczyna z burzą rudych loków- Sandruś co się stało?!
-Chyba spadłam z łóżka...A co ty tu robisz Karolina?
-Przyszłam zobaczyć czy w szystko z tobą w porzątku i zapytać co stało się podczas tej rozmowy z Anką- Karola pomogła Sandrze podnieś się z podłogi. Udały się do łazienki gdzie na nieszczęsny nos położyły zimny okład. Krew na szczęście nie leciała długo i za chwilę znów siedziały w pokoju Sandry.
-To teraz kochana powiedz mi co się stało.
-Muszę?
-Absolutnie tak!- dziewczyna opowiedziała Karolinie całe zajśćie z Anią. Przyjaciółka tylko pokręciła głową.- Nie myślałam, że ją na to stać...
-A jednak... Tylko, żebym ja się jeszcze do tego Michała podwalała...
-Nie przejmuj się nią! Jutro urodziny Julki i na tym musisz się skupić!
-Wiem. Tylko jak ja Ankę zobaczę to chyba jej coś zrobię....
-Spokojnie... Bedzie dobrze- Karola spojrzała na zlegraek.- no ładnie 21.00! A ja miałam wyjść na chwilkę! Dobra uciekam trzymaj się!
Sandrze nic się nie chciało. Przygotowała sobie wszystko na jutrzejszy dzień i została zmuszona do zjedzienia kolacji, na którą wcale nie miała ochoty. Usiadła do komputera. Nie chcąc odpowiadać na pytania przyjaciół nawet nie otwierała gadu-gadu. Zajrzała na forum. Zostawiła kilka komentów. Z salonu usłyszała dżwięki niemieckiego wywiadu. Poderwała się z miejsca.
-Mikołaj błagam ten jeden raz daj mi to obejrzeć!- krzyczała wpadając do pokoju.
-A co z tego będę miał?- zapytał braciszek.
-Oprócz tego, że nie wywlekę cię z tąd siłą to możesz dojść do kompa...
-Niech będzie...- Mikołaj pokazał jej język i zniknął w gabinecie.
Sandra usiadła na wygodnej jasnaej sofie i podgłosiła. Na ekrnie widziała młoda uśmiechniętą blondynkę, zapewnie dziennikarkę i dwóch skrajnie innych ale tak podobnych chłopców.
-Wiecie, że wasza sława zaczyna sięgać poza Niemcy- mówiła blondynka, a Sandra o dziwo zrozumiała każde słowo...- macie zamiar tego lata dawac koncerty gdzieś poza granicami kraju??
-Dużo o tym słyszeliśmy- powiedział chłopak o jasnych dredach- mamy plany na razie tylko co do naszych sąsiadów polaków- tu uśmiechnął się znacząco- ale narazie nie chcemy więcej zdradzać.
-Właśnie Polska!- dziennkiarkę widać interesował ten temat- Bill słyszano, że uczysz się polskiego! Czy to prawda?
-Uczę to za dużo powiedziane. Raczej odrobinę poznaję ten język.
-A skąd to nagłe zainteresowanie?- bliźniacy spojrzeli na siebie znacząco.
-To ma związek z pewnym... snem... a raczej snami- odpowiedział po krótkiej chwili Bill.
-To znaczy?
-Znaczy tylko tyle, że Bill zainteresował się polskim po jednym ze swoich snów- odpowiedział Tom za brata ucinając rozmowę co wyraźnie nie spodobało się reporterce.
W dalszej części były już pytania o trasę koncertową, fanki itp. Sandra szybkim krokiem wyszła z salonu i poszła do pokoju mówiąc, że już się kładzie. Rozebrała łóżko i przebrała się w piżamę. Niestety nie mogła zasnąć po głowie plątało jej się mnóstwo myśli związanych z wokalistą Tokio Hotel. W głowie cały czas miała jego głos mówiący :"...związek z pewnym...snem...".
Po penym czasie w domu zrobiło się całkiem cicho. Najwyraźniej wszycy poszli już spać. Sandra zeszła z łóżka. Wciągneła pamiętnik i siadając przy biórku, przy włączonej lampce zaczęła pisać.
"Co mam myśleć? Czy to tylko zwykły zbiego okoliczności? Czy ja naprawdę spotykam Billa Kaulitza? Może to moja wyobraźnia... Ale dlaczego on mówił by o dziwnych snach związanych z Polską w wywiadach? Za dużo tych pytań... Nie przypuszczałam, że jeden nieznajomy człowiek może tak namieszać w życiu... Jakbym nie miała wystarczająco dużo problemów z urodzinami Julki, zazdrosną Anką i dziwnie zachowującym się Maćkiem! Może ja poprostu jestem jakaś dziwna?? A może tak miało być..."
Po tym krótkim wyzananiu wylanym na papier zrobiło się jej nieco lepiej. Zasnęła, aby obudzić się i na nowo stawić czoło problemom....

no Temciuś kochana..... powiem jedno NARESZCIE COS DODAŁAS Smile

ii robi sie jeszcze ciekawiej... koncert w Poslce mmmm.... no naprawde robi sie interesujące.. Smile

papa buziak:*

ohhh nie mogłam doczekac sie tej częście, jest świetnie i czekma na kolejne Very Happy

a ja zapomniałam o jednym z moich ulubionych opowiadań! No ale nic dziwnego, skoro tak rzadko dodajesz części... Dziewczyno nie męcz nas, pisz dalej Wink

Eh no wiecie chciałam tylko napisac krótkie słowo...
ZAWIAS....
TBW i to maksymalne przy tym opku...
Spróbuje cos moze wykombinowac ale narazie przerwa....
Zreszta roznicy to nie robi bo dawno tu nic nie było, ale tak dla formalności...

nienawidze słowa "zawias"... :/ Sad

bo zwykle zwiastuje coś niemiłego