Pocałuj niebo, tak jak ja - jednoczęściówka

Ah... moja krótka jednoczęściówka, postała na dzisiejszej lekicji religii. Mam nadzieję, że to zrekompensuje oczekiwanie na dziewiatą część "Kocham cię". Jestem dopiero w połowie 10 cześci, a chce być conajmniej 3 opowiadania do przodu. Chyba rozumiecie, prawda?
Nio to de-de only for Ferli. Za to, że jest, mimo, że ostatnio nie układało się między nami zbyt dobrze, to i tak ani na chwile nie przestałam cię kochać. Zawsze tak będzie, przecież kiedy niczego nie będzie to my zostaniemy. Obiecuję ci to ;*

"Pocałuj niebo, tak jak ja"
Zamknęła za sobą drzwi od domu. Klucze upadły na drewniane panele, czarny płaszcz zsunął się z ramion. Dżinsowa torba wylądowała w kącie pokoju, a szpilki ustawiła obok innych butów. Nie zwróciła uwagi, ze srebrny krążek, zsunął się z jej palca i potoczył pod kanapę. Obojętnie spojrzała na dom, na kota łaszącego się do jej nóg. Odepchnęła go lekko od siebie. Zwierzę miauknęło i położyło się na podłodze. Dziewczyna weszła po schodach, dotykając opuszkami palców drewnianej poręczy. Była zimna i gładka. Stanęła przed białymi drzwiami. Pchnęła je i zapaliła światło. Pokój był pusty, nie licząc małej szafki, do której zmierzała. Nie zamknęła za sobą drzwi. Kot usiadł na progu pokoju, ocierając się o futrynę. Ona to zignorowała. Kroczyła powoli w głąb pokoju. Kucnęła przed szafką. Otworzyła szufladę, z której wyjęła małe opakowanie. Klęknęła na ziemi, tuż przed drewnianym krzyżem zawieszonym na ścianie. Bez wahania otworzyła pudełko, z którego wyciągnęła różaniec. Pachniał różami. Przyłożyła go do twarzy, wchłaniając jego zapach. Zamknęła oczy, chcąc choć na chwilę zapomnieć o świecie. Zaczęła się modlić, mimo, że nigdy tego nie robiła. Co ją podkusiło? Nie wiem i raczej nie będzie mi dane się dowiedzieć. Przeżegnała się i zaczęła bezgłośnie wymawiać słowa modlitwy, przesuwając palcami po czerwonych koralikach. Dlaczego to robiła? Ona sama tego nie wiedziała. Modliła się długo. Ucałowała krzyż, znajdujący się na końcu różańca. Splotła go ciasno na swoim nadgarstku i podeszła do drzwi balkonowych, otwierając je na oścież. Jeszcze rzuciła okiem na pokój, zapisując ten obraz w pamięci. Stanęła na barierce. Rzuciła się w dół, aby potem rozłożyć białe skrzydła i powiedzieć:
- Pocałuj niebo, tak jak ja.
Potem, siedząc na białej chmurce, uśmiechała się do ludzi. Tak jak to robią Anioły.

No więc xD
Heh czytałam już to na religi...
Nie no jaki zschiz z ciebie psec :p
Buhahahaha...
Jaks ie dorwalas do tej kartki to myslalam ze ja podrzesz albo nie wiem co xD
Heh ale i tak
Stowarzyszenie Czekoladowych Poetów rlz xD
No i oczywiście Truskawkowy Tom i Bill w czekoladzie xD
A opowiadanie jak to zawsze u mnie o aniołach xD
Ślicznie Całus.

Hobo psec...
Zwyczajnie. Psecinku...
Lekcja trwa 45 minut, tak?
Czy Ty wy tyle minut potrafisz napisać opowiadanie?

Ale cóż...
Nie wiedzę przesłania. Może za mało szukam, a może nie ma?
Bo ukazałaś tu w pięknym stylu chwile przed śmiercią tej dziewczyny, kiedy to modliła się.
I tyle?
Dlaczego to zrobiła? Ba! Czy wogóle się zabiła? O co chodzi?
Wiem, że nie o to tu chodzi, bo w takich sytuacjach powstają takie własnie, jakby "bezsensowne" opowiadania. I w tym "bezsensie" jest wiele pięknego.
Bo trzeba się wytężyć, myśleć. I podoba mi się to.

Widzę, że Cię na religii "dopadła" wena. Cieszę się...

Jej, właczyłam linka od Ciebie, i musiałam usiąść z wrażenia, bo jeszcze stałam...
Dziękuje, przepraszam ;* Sad

Co do opa, to pomysł używany bardzo często, ale Tylko Ty potrafisz to tak opisać.

Nie! Wogóle nie zgadzam się z Gracją. Ono ma sens, a to, że psec ukryła prawdziwą przyczyne śmierci tejże dziewczyny to tylko atut.! Bo to my mamy sobie wymyslić sami w głowie jaki był początek i koniec. ja swoja wersje mam i zachowam ją dla siebie.
Całus.

Tak, ono ma sens. Podziwiam, podobało mi się Całus.

.

LnD - wiem, ze czytałaś, bo mi po chamsku je wyrwałaś z rąk. Tak SCP górą!

Gracja - czy gdzieś napisałam, że ona upadła na ziemię, bo nie przypominam sobie. Moze ona była Aniołem wczesniej, tylko chowała swoje skrzydła. Nie mogła się wybić, musiała się rzucić, by móc rozłożyć skrzydła.

Ferli - nie musisz mnie za nic przepraszać, bo nic złego nie zrobiłaś...

heidi - to ześ się wysiliła kobieto... ale dziękuję ;*

Nie zostałam zrozumiana. Z tem "bezsensem" chodziło mi o to, że to jest atut. Bo napisać opowiadanie w taki sposób, to naprawdę sztuka!

Wszystko ma jakiś sens. Ja tutaj go nie zrozumiałam. Za trudne jest dla mnie....
No cóż... Jeśli Was uraziłam moją opinią- przepraszam, ale ja nie zawsze, wszystko rozumiem.

myśli
po 5 minutach
myśli nadal
Niby zrozumiałam...
ale nie podobało mi się wykonanie : /
To wszystko tak bezpłciowo...
A moze to takie miało być?
Jeżeli tak, to to nie dla mnie

Przyznam, że nie podobało mi się.

Hmm no, bo może i sama treść ma jakieś znaczenie, ale ja nie widzę w sensu w napisaniu czegoś takiego i umieszczeniu. Opisałaś tu tylko śmierć dziewczyny i nic więcej. Nie wiem po co. Biorąc pod uwagę samą akcję, to w ogole nie widzę w tym nic ciekawego. Mało jest śmierci w literaturze? Śmierć jest zbyt oklepana, żeby opisywać tylko ją, jako odrębność.

Ja podpisuje się pod komentarzem Kamy.

Przepraszam...

Asiulla

Ferlejka napisał:

Co do opa, to pomysł używany bardzo często, ale Tylko Ty potrafisz to tak opisać.

Własnie!
Kilka minut zastanawialam się, w jakie slowa ując to co chciałabym napisac... Patrzę... A Ferlejka napisała dosłownie to, co chciałabym ci napisac...
Dziękuję Ferlejka Wink

Dziękuje psecinek Całus.

Czytam, czytam i w pewnym momencie omal nie spadła z krzesła.
Sposób w jaki napisałaś coś tak prostego i w pewnym sensie banalnego, niemal zwalił mnie z nóg.
Moje uszanowanie dla twojej tworczości.

Co jedna jednoczęściówka, to krótsza...
Oj, oj, oj. Bo się pogniewam.
Błagam... jak już nas ujmujesz, to potrzymaj trochę zamiast wyrzucać po dwóch zdaniach.

Uwielbiam to, co piszesz.

Jestem pół na pół.
Pomysł oklepany.
I brak większej ilości uczuć, których jestem nałogowcem.
Opisy były. I bardzo ładnie napisane, chociaż krótkie.
Ale... Czuję jakiś niedosyt. Czegoś mi brakowało.

Pomysł..nie był zły! Tylko źle ubrałaś swoje słowa i za krótka była ta jednoczęściówka.
Za dużo było wyliczania, za mało emocji. A opisy? A odczucia głownego bohatera? A puenta? A morał?
Mogłabym dalej wymieniać te a.... gdyż opowiadanie było niechlujnie sklecone z kilku niezbyt ruszających zdań.
Bez urazy
Z poważaniem $ellena