Pamiętnik Tomka. {Jest kolejny parcislaw.}

A co myśleliście. Wkraczam wraz z moim opowiadaniem. Opowiadaniem - pamiętniczkiem.

Twisted Evil

No, to jedziemy. Nie skaczcie z mostu, nie wypijajcie trucizn, nie płaczcie, nie wyrywajcie włosów z głowy.

Krótkie, gdyż, iż, ponieważ pierwsza część jest krótka (ale wytłumaczyłam Rolling Eyes

) Po prostu... można to potraktować jak prolog. Mam nadzieję, że się spodoba...

______________________

19 czerwca, 2006 r.

Dobra, spokojnie, to tylko spotkanie. Tylko spotkanie. Nic się nie stanie. Co z tego, że nie przychodzi mi do głowy, czemu po pięciu miesiącach definitywnego zakończenia przeze mnie związku, Lisa dzwoni i błaga o rozmowę?
Wdech, wydech, wdech, wydech.
Tylko spokój może nas uratować, oj, tak! Czasem myślę, że zachowuję się jak baba... Ten pamiętnik. Nawet go nie czytam.
Gdybym był wulgarny, powiedziałbym: "pierdolić to". A, że jestem taki istotnie, mówię: "pierdolić to".
O, za piętnaście minut powinienem iść. Chociaż raz nie każę dziewczynie na siebie czekać.

Dopisek (jakieś pięć minut później)

Wdech, wydech, wdech, wydech. Denerwuję się jak debil. Wdech, wydech. Spokój.
Idę.

Po spotkaniu...

Ja w tej chwili nie jestem w stanie normalnego funkcjonowania.
Jutro dojdę do siebie i wszystko, kawałeczek po kawałeczku opiszę, żeby nie było, że skupiam się tylko na swoich durnowatych przemyśleniach, ot, co.

_______________

Oceniajcie... : )

Zapowiada się ciekawie, no nic, będe śledzić ten pamiętnik, czekam na kolejną część Wink

Bije pokłony za to opowiadanie i dziękuję serdecznie, że zgodziłaś się je tutaj dodać. Śledzę uważnie Wink

.
Witamy na forum Smile

.

Gall

Haaa! Wiedziałam. Wiedziałam, że MeDi zaprosi Ciebie, Lady Makbet Very Happy

Musze Ci przynać, że mnie zaciekawiło.
Teraz trudno mi powiedzieć coś na temat teko niby prologu, bo wiem co będzie dalej. Obiecujące Razz

Pzdr

EDIT:
MeDi mnie zakropkowała, a ja sie odkropkowałam ;P

Aaa czytam Twoje opowiadanie na tamtym forum, bo poleciła mi go MeDi czy też jak kto woli Gall. Jestem mniej wiecej przy 5 częsci, czyli gdzieś w połowie. To opko jest świetne. ;D Niezła dawka dobrego humoru. Reszte nadrobię Wink

Pozdrawiam Wink

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

NO NIE! Dobra. Udupię Was wszystkich Twisted Evil

Zbóje ; P

A ja nie czytałam na żadnym innym forum, dlatego jestem ogromnie zaciekawiona co będzie dalej. Zapowiada się ciekawie,
Już sama forma opowiadania jest ciekawa. Pamiętnik Toma... No i zdarzenia z Lisą.
Kiedy dasz kolejną część Lady? Wink

Zapowiada się ciekawie będę napewno tu często zaglądała
Pozdrawiam

tra la la la Lady Makbet... jestem pod wrażeniem jak na razie mi sie ogromnie podobało i myslę... hmm raczej wiem.. że bedzie z tego super opko..
no nic pozostaje mi tylko czekanie.... Smile

pozdrawiam Całus.

O kurka.
Moje kochanie dodalo tu swoje opo! <jupi>
A to humor nie z tej kulki ziemianskiej jest, juz Ci to mowilam!
O kurka.
Bede komentowac na dwa fronty, ale co tam;)
Pozdrawiam:
~ddm

Kolejna część będzie, kiedy tylko zasiądę do kompa.
Czyli prawdopodobnie rano.

Dobranoc [;

No i mamy następną część : )

________________________

20 czerwca, 2006 rok

Dobrze, od początku. Tylko chciałbym pokrzyczeć.
AAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!
OK., już mogę opowiadać.
Więc (nie mogłem się powstrzymać od "więc"): Wyszedłem z domu (jak można się domyślić). Szedłem sobie spokojnym krokiem, na moje oko, bardzo, bardzo spokojnym, praktycznie się nie poruszałem, kiedy nagle, niespodziewanie, poczułem, że mam mokro... Na głowie. Rozpadało się, jak cholera. I jak tu wierzyć prognozom pogody? "Będzie przepiękna pogoda, bezchmurne niebo..." - tak, jasne, chyba od drugiej strony. Na złość musiałem stać na czerwonych światłach i zmokłem dodatkowo. Nie mogłem nawet przebiec "nielegalnie" przez jezdnię, bo gdybym to zrobił, to chyba już nigdy bym nie pobiegał. W dodatku zostałem brutalnie ochlapany wodą z kałuży przez jakiegoś zwariowanego kierowcę. Aż wreszcie ukazała się. Wytęskniona, ukochana, piękna... Restauracja. Tam byliśmy umówieni. Zobaczyłem po chwili Lisę. Szczerze mówiąc, niewiele się zmieniła, wciąż miała ten sam niezadowolony wyraz twarzy, tylko włosy jej zrudziały.
- Ależ się zmieniłaś przez te pięć miesięcy... - Nie ma to jak kłamstwo.
- Daj spokój - poruszyła niespokojnie głową. - Siadaj, Kaulitz.
Po nazwisku? Ona do mnie mówi po nazwisku?
- Czemu "Kaulitz", a nie "Tom"?
Lisa jednak nie zamierzała odpowiedzieć, bo prychnęła z niezadowoleniem (zupełnie tak, jak wtedy, gdy jej nie chciałem zabrać do domu, bo miałem oglądać mecz z kumplami) i zmierzyła mnie wrogim spojrzeniem. Ona chyba ma rentgen (czy jakoś tak) w oczach, bo poczułem się doszczętnie prześwietlony. Wygładziła czerwoną, seksi sukieneczkę i położyła dłonie z tymi swoimi drobniutkimi paluszkami na stole.
- Zamawiasz coś? - Zapytałem, z czystej uprzejmości.
Pokręciła głową.
- Przejdźmy do sedna. Pewnie zdziwiło Cię (napisałem "Cię" z dużej, bo należy mi się troszkę szacunku), że dzwonię do Ciebie (to samo) po pięciu miesiącach.
Kiwnąłem lekko głową, już całkiem wyluzowany. Nawet pozwoliłem sobie na posmyranie jej nóg moimi stopami, jednak zaraz musiałem tego pożałować. Dostałem mocnego kopniaka w piszczel (a miała buty z czubami!). Udawałem, że wcale mnie to nie boli, a jakieś złośliwe ludki siedzące w mojej nodze cały czas pukały, piłowały i drapały wewnętrzną stronę mojej nogi. Co ja tam przeżywałem, to wie tylko Prometeusz (ten, co mu wątrobę orzeł wypruwał).
- Posłuchaj, Kaulitz - I znów po nazwisku! - Nie przyszłam tu z Tobą flirtować. Muszę powiedzieć Ci bardzo ważną rzecz.
- Słucham?
- Mam HIV-a.
Zupełnie nie wiedziałem, po co ona mi o tym mówi. Tak jakby mnie to mogło coś obchodzić... Aż nagle, dotarł do mnie SENS tych dwóch słów. "Mam HIV-a". Boże (tak, po raz pierwszy powiedziałem "Boże"), czy ja też niedługo będę mógł je wymawiać z czystym sumieniem?!
Nie pamiętam, cholera, co było dalej. Tak się zlałem w tym barze (tylko, że ja poszedłem do restauracji...), że mało kojarzę... (Zarymowałem! Barze-kojarzę)...
PIEEEERDOOOLEEEE!
Być może jestem za-HIV-ionym człowiekiem! Aaaaaaa!!!!!!!!! Aaaaaa!!!!!!
Spokój, spokój, kretynie, spokój, wszystko będzie OK. A jak nie będzie?!
TO JEST JAKIŚ KOSZMAR. BILL, OBUDŹ MNIE, A NIE SIEDZISZ PRZED KOMPUTEREM! TWÓJ BRAT CIERPI!
Spokój.
Przede wszystkim muszę:
* nie panikować,
* zrobić badania (aaaa!!!!!),
* powiedzieć mamie,
* powiedzieć ojczymowi,
* powiedzieć Billowi,
* powiedzieć chłopakom z zespołu,
* powiedzieć managerowi,
* nie panikować,
* nie panikować,
* być dobrej myśli.
TO jest NIEWYKONALNE.
I, jak na mój gust, za wiele tu "powiedzieć"...
Równowaga wewnętrzna... Tak, tak, tak, to podstawa.
Ugh, muszę wynieść śmieci...

___________________

I jak? ;P

Mwahahaaa.
Jak dobrze czytac jeszcze raz to samo, jak i tak smieszy xD
Dobrze jest kotku, wiesz Ty o tym.
Jak sie mnie rozsmieszy to jest sie mistrzem humoru, tak jak Ty slonko i helusia.
Dobra, spadam.
Pozdrawiam:
~ddm

Gwiazdeczki są najlepsze!!! xD
Oh Tomek, Tomek.
Fajne ;P

Hehe, ciekawe jak mu pojdzie to skreślanie? xD
Bardzo fajne i ciekawe Very Happy

Pozostaje mi czekać na więcej.
Pozdrawiam Wink