One night - jednoczęściówka

Nię będę dużo mówić: cool!

Nie wiem, jak Ci to powiedzieć, Julie...

Tak mi trudno o tym pisać...

Wiem, jaki to dla Ciebie cios...

Naprawdę, przykro mi...

Boże...

Ja już nie żyję! Koniec naszych pogaduszek na gg, bo mnie uśmierciłaś tą jednoczęściówką. Cudownie, romantycznie (a ze mnie niepoprawna romantyczka Wink

), wzruszająco... dalej wymieniać? Nie, bo ręce będą bolały x)

Ja się teoretycznie rozpłakałam. Bo tylko w myslach. Dzisiaj jakoś w ogóle nie chce mi się płakać. Cudem nie uroniłam ani jednej łzy.
A, wiem dlaczego. No, ale schodzę z tematu i nie zdradzę Smile

Postanowiłam, że już nic nie napiszę. I Ty czytasz te wszystkie moje wypociny. I jeszcze mówisz, że Ci się podobają. Zabieram ją do polonistki, która uwielbia czytać jednopartówki (zaleta: na lekcji może przeczytać, rozczulić się i wstawić mi sześć Twisted Evil

)

I znowu zaczynam zjeżdżać. Dlatego nie piszę, tylko w stanie wielkiego wzruszenia odchodzę.

Do miłego

Siedziałam 15 minut wpatrując się w ekran nie mogąc nic wykrztusić.
Piękne i bezbłędne.
Naprawdę urzekłaś mnie.
Te wszystkie uczucia, które tak sprawnie opisałaś.
I końcówka.
Wolała Billa, kto by pomyślał...
Normalnie bym wygłosiła wielki referat, ale teraz nie potrafię okreslić tych wszystkich dreszczy spowodowanych tak przyjemną lekturką.
Naprawdę teraz będziesz w moim serduszku, urzekłaś mnie i mogę to do jutra powtarzać.

Kłaniam się,
Mavis