Nie wszystko zloto co sie swieci...

Myślał, że jest najlepszy. Że jest większy od Boga. Że może mieć każdą, że żadna mu się nie oprze. Oglądał się w lustrze i zastanawiał, dlaczego nadal jest sam. Widział w swoich oczach pustkę. Był sławny, rozrywany przez fanki, pożądany. A jednak cierpiał. Gdzieś w środku czuł zimno. Jednak pewnego dnia spotkał ją. Podszedł, bo był pewny, że się mu nie porze. Ale ona tylko zmierzyła go chłodnym spojrzeniem i powiedziała:
- Nie wszystko złoto co się świeci.
Zrobił dziwną minę. Czy zrozumiał? Możliwe. Wiedział, że ta dziewczyna była wyjątkowa, dlatego gdy znowu ją spotkał na jakiejś firmowej imprezie zapytał:
- Co miałaś na myśli?...
Ale ona odwróciła głowę. Usłyszał, że nuci piosenkę…
„To nie tak, nie jesteś Bogiem, nie masz władzy nad moim umysłem. Lecz zapamiętaj jedno. Nie wszystko złoto co się świeci”.
- Słuchaj, jesteś dla mnie naprawdę kimś. Chciałabyś może, np…
- Nie.- oznajmiła. - Jeszcze nie zrozumiałeś?- pokiwał przecząco głową.
- Widoczne nie. Możesz mi to wytłumaczyć?- zapytał.
- Ja?- prychnęła. – To ty jesteś najlepszy z najlepszych, to ty możesz mieć każdą, a nie potrafisz zrozumieć kilku prostych słów?- zapytała z pewną irytacją. Ale on nie odezwał się. Odprowadził tylko blondynkę wzrokiem i nie zastanawiając się długo zaczął flirtować z dziewczynami przy barze.
Spotkał ja po raz kolejny na ulicy rok później. Właściwie to się zderzyli. Ona była zabiegana, on zamyślony. Wszystko się skończyło. Tokio Hotel się rozpadło, on stracił już swoją dawną pozycję społeczną. Ona nadal się uczyła, chodziła do szkoły muzycznej i na warsztaty dziennikarskie. Spojrzeli na siebie. Dziewczyna chwilę się wahała kim jest ten chłopak, on rozpoznał ją od razu.
- Pamiętasz co powiedziałaś mi rok temu?- zapytał patrząc w jej niebieskie oczy.
- Nie wszystko złoto co się świeci- oznajmiła. Pokiwał głową.
- Tak!
- Już zrozumiałeś?- zapytała obojętnie.
- Tak. Wiem o co ci chodziło. Sława nie trwa wiecznie, to, że świecę przez kilka sekund nie znaczy, ze tak będzie zawsze. Poza tym źle cię oceniłem- przyznał.
- Wiem.- odpowiedziała.
- Na wszystko masz gotową odpowiedz?- zdziwił się.
- Nie, ale miło, że zrozumiałeś- uśmiechnęła się.
- Nie wszystko złoto co się świeci- powiedzieli równocześnie.

Poczułąm mały dreszczyk...
Ale był niczym w porównaniu do tego, co czułam
Prosty przekaz, praktycznie żadnych metafor.
Zlepek zdań.
Niby się nie mam do czego doczepiać, ani poprawić...
Szkoda tylko, że nie zrobiło na mnie wrażenia
Szkoda...

Kate...
Pomimo, że nie było nic w tym złego, to ja nie zauważyłam nic dobrego.
Nie wystarczy nie być złym, żeby być dobrym.
To opowiadanie... Może gdyby było dłuższe, gdyby było więcej opisów...
Bo pomysł miałaś dobry.
"Nie wszystko złoto, co się świeci"... naprawdę dobry pomysł, ale wykonanie.
Może za szybko pisałaś?
Nie starałaś się włożyć w to serca?
Postaraj się, a jestem pewna, że kiedyś swoją jednoczęściówką rzucisz innych na kolana. Bo masz to coś...

Przepraszam...