..Kolejne nudne opowiadanie o zakochanej wariatce i TH..30!!

No nie znikam na jakiś czas a tuy tyle sie dziej!!! Musze toczyc bardziej zaciete bitwy o kompa bo to opowiadnie jes\t rewelcyjne i tego warte!!

ALe akcja! W tym opu non stop jest akcja! I tak trzymać! Pozdrawiam i nie czekam cierpliwie na kolejna część! Very Happy

Suuuper

Jaka akcja xD

część fajna, w końcu coś się dzieje, ale trochę się pogubiłam :/ nie do końca wiem co się stało. Chyba przeczytam jeszcze raz Wink

edit:

ok, przeczytałam jeszcze raz, przypomniałam sobie poprzednią część i już łapię o co chodzi Wink

Gość

od 25 kwietnia nie ma nowego posta... cookierek, co się dzieje? Crying or Very sad

Czekam...

Oj.. przepraszam... jakos mam naraize brak weny.. ale do jutra postaram sie dodac... Całus.

sorki koffane:*
bussal

Oj.. przepraszam... jakos mam naraize brak weny.. ale do jutra postaram sie dodac... Całus.

sorki koffane:*
bussal

EDIT:

No to 23 czesc przed Wami... tylko kochane mam prosbe..
Mozecie krzyczec ale nie bijcie, jesli to jest beznadziejne, nudne, ktorkie, idiotyczne (itp, itd.) ale mam... a raczej nie mam weny.. Sad

lol2
Zabawne... mwie jak jakas pisarka.. ahh nie mam weny... a to, ze zaczelam TO pisac to chyba nie jest przypływ weny... tylko hlupie marzenie...ehh dobra nie mieszam juz... W kazdym razie czekam na krytyke:) i dziekuje, ze czytacie to cosik:*
Koffusiam Was Całus.

#23
Alicja odeszła w ciemną, zalesioną alejkę... szła powoli przed siebie...
– Co Ty odpier**lasz idioto!? – krzyknął Bill popychając Toma.
– Bill, przestań. Zaraz Ci wytłumaczę! – stanęłam w obronie przyjaciela.
– Ja do niej biegnę! – odparł Tom.
– Nie! – zatrzymałam go łapiąc za rękę. – Wytłumacz wszystko Billowi, a ja pójdę do Ali.
Jak powiedziałam, tak uczyniłam. Zostawiłam bliźniaków samych, a sama podbiegłam do Ali, która nie zważając na nic po prostu szła...
Usiadłyśmy obie na krawężniku koło wielkiego, starego dębu. W świetle latarni, która nad nami świeciła było widać rozmazany mocny maikjaż Ali i czerwone od płaczu oczy.
– Alciu, kochanie! Nie płacz! Wiem, co jest zgrane, tylko powiedz mi jak to się stało!
– Dobrze, że jesteś przy mnie Roxi... Słuchaj, graliśmy w butelkę... każdy wymyślał jakieś głupoty, a ta...
ta kur*a wylosowała Toma i ... kazała mu siebie pocałować. – dziewczyna na chwilkę przerwała żeby zaczerpną powietrzać i dokończyła. – A on... on bez niczego.. od razu... z uśmiechem na twarzy... – znów z jej oczu popłynęły łzy.
– Ala, Ty nie zauważyłaś czegoś dziwnego...
– O co Ci chodzi! Wiedziałam co ten... dupek zrobił. Bronisz go!?!
– Nie! Chociaż... – zawahałam się.
– To już nawet na Ciebie nie mogę liczyć!
– Ala słuchaj! Tomowi ktoś dosypał czegoś do coli! Przecież on już nie pił nic podczas tej waszej gry... nic tylko colę...
– Taaa! Ciekawe kto!
– Pomyśl! Dziewczyno... kto przynosił picie!
– Ta... ta... ja ją zabiję! – odparła ze złością, a jej łzy przestały odpadać na policzki. Uspokoiła się.
Po chwili zapytałam.
– Uderzyłaś Toma, prawda?
– Zasłużył. – odpowiedziała krótko wycierając rękawem bluzy swoją twarz.
– Ode mnie też dostał...
– Za co? – zdziwiła się.
– Za zachowanie... Martina też oberwała...
– O maj gad! Hardcor tam zrobiłaś!
– I Toma bym utopiła – dodałam delikatnie uśmiechając się.
– Co?
– Żeby się ocknął wsadziłam mu łeb pod prysznic!
– Jesteś boska! – zaśmiała się Ala, ale szybko posmutniała. – I co ja mam teraz zrobić?
– Pogadaj z nim, jeśli Ci zależy... wybacz...
– Łatwo się mówi. – odpowiedziała i przytuliłyśmy się.
Po paru minutach wróciłyśmy do hotelu. Bliźniaków jeszcze nie było. W drugim pokoju spali Andreas i Mikke. Wraz z Alą zmęczone całym dniem rozłożyłyśmy się na łóżku w salonie (czyt. Pierwszy pokój Razz

)
Zasnęłam w przeciągu paru minut.
Przyjaciółka również.

***
Obudziłam się z przeraźliwym krzykiem.
– Boże, co się dzieje?! – powiedziała cicho Ala otwierając swoje ciemne oczy.
– Ala! Ja nie daję rady! – powiedziałam siadając na brzegu łóżka.
– Co jest?
– Chodź opowiem Ci... są tu gdzieś papierosy? – zapytałam rozglądając się po pokoju, w którym panował niezły bałagan... Wszędzie jakieś puszki, pudełko po pizzy, kieliszki, szklanki, nawet ubrania.
– Ty nie palisz! – odparła zdziwiona Ala.
– Ale mam ochotę – odpowiedziałam i spojrzałam na sofę. Spali na niej, oparci o siebie, bracia. Z fotela podniosłam szeroką, brązową bluzę Toma i z kieszeni wyciągnęłam paczkę Malboro. Złapałam w rękę zapalniczkę i obie wyszłyśmy na balkon.
Było chłodno... Nic dziwnego w końcu był wczesny ranek. Słoneczko powoli budziło się do życia.
– Chcesz to czy to, bo tu zimno? – spytała Ala stając przede mną z bluzą Toma i jej kurtką w ręce.
– Dawaj bluzę i siadaj – ubrałam bluzę. Jak wyglądałam tego chyba nie muszę mówić.
Co najmniej trzy rozmiary za duża, co rozbawiło nawet Alę.
Odpaliłam papierosa i zaczęłam mówić.
– Pamiętasz mój cudowny sen.
– To była ironia tak?
– Dobra pamiętasz, słuchaj co mi się dziś przyśniło. Zaczęłam odpowiadać. Znów moment gdzie płaczesz krwią i fota Toma podarta... W tym momencie na zdjęciu pojawia się napis ‘Rette die Liebe’ i wszystko znika w płomieniach.... Ja nie wiem co to ma być... Już mam tego dość..
– Samą mnie to już dziwi, ale teraz miałaś ciąg dalszy...
– Czy mi się ku**a nie mogą krasnoludki przyśnić, tylko non-stop jakiś koszmar. – odpowiedziałam na co blondynka buchnęła śmiechem.
– Hej! Ciszej! Ja chcę spać! – krzyknął ktoś ze środka pokoju. Nie rozróżniłam czy to Bill czy Tom.
– Że co? – spytał ktoś za mną.
– Co Ty tu robisz? – zapytałyśmy z Alą jak na komendę. Za nami stał Tom i wyraźnie przysłuchiwał się naszej rozmowie.
– Bluzy mojej szukałem.
– To znalazłeś... – odpowiedziałam.
– No widzę..
– To dobrze, bo to niekoniecznie znaczy, że ją dostaniesz. – zaśmiałam się.
– Alciu możemy chwilkę porozmawiać? – spytał z powagą Tom.
– Jasne...
Zostawiłam ich, a sama powlekłam się do swojego chłopaka, który już biegał od pokoju do łazienki i z powrotem.
– A może tak się zatrzymasz na moment i przywitasz ze mną.
– Sorry Kochanie – dostałam buziaka. – Chcę się wykąpać, a ciągle zapominam czegoś.
– Eee... to pójdziesz do wanny, a ja tu sama zostanę? – zapytałam robiąc skruszoną minkę.
– Zawsze możesz pójść ze mną – odpowiedział zadowolony z siebie.
– Chyba podziękuję, wolę zostać sama.
– Ja zaraz wrócę, jak się nie utopię, to wrócę...
– Ani mi się waż! – machnęłam palcem wskazującym przed nosem Billa i usiadłam na sofie włączając telewizor.
Tymczasem na balkonie.
– Co chciałeś mi powiedzieć.
– Chciałem Cię przeprosić...
– Ale Tom... – przerwała mu Ala.
– Nie przerywaj... Wiesz Alciu, ja... Kocham Cię, ale my nie możemy być razem! – oznajmił.

kizzzzzzzzzzz:*

Gość

Buhahaha pierwsza Very Happy

a to że nie masz weny to... bzdura!! Piszesz świetnie!! A ta część jest tysh super!! Pozdrowienia dla Ciebie, Cookierek i czekam na dalej... I nawet jak uważasz że nie masz weny to pisz... i tak ci to super wychodzi Surprised

Popieram Joq!! Very Happy

Uuu, cookierek, kolejny part Smile

Nawet jesli nie masz weny( skoro tak twierdzisz), to i tak opowiadanko dobrze ci idzie Very Happy

Czekam na nastepna czesc. Pozdrawiam.

super i ty nie masz wenz "!!!!!!!!! wez sie poknij !!!!!! bravo kolejna cudna czesc czekam na nastepna papa

super i ty nie masz wenz "!!!!!!!!! wez sie poknij !!!!!! bravo kolejna cudna czesc czekam na nastepna papa

Ohhh woow

Jaki brak weny?! Przecież to było baaardzo wenowate xD Nie no na serio, cód, miód, malina itede Smile

A te dialogi są poprostu zabójcze xD Hmm... I musiałaś przerwać w ciekawym momencie... Ciekawa jestem, dlaczego Tom nie może być z Alą... (mm... jak to zabrzmiało Razz

Jakby chodziło o b27 xD)

czemu, no czemu???? Czemu oni nie mogą być razem???? Błagam nie daj mi długo czekać na odpowiedź, napisz nową część...

Gość

no Cookierek!! Postaraj się i coś napisz Smile

czekam niecierpliwie Twisted Evil