,,Kiedy śmierć pokonała miłość...''(2):D

To miała być jednopartówka, ale jest za długa dlatego rozdzieliłam ja na krótkie części i będzie wielopartówka! Very Happy

To opko dedykuje: ~Ddm, Apricot i Sacrifice! Całus.

~~1~~

Co zrobić gdy cały świat się wali?
Czy warto jeszcze żyć?
Czy warto jeszcze kogoś obdarzać tak mocnym uczuciem?
- Przykro mi, ale nic nie możemy zrobić.-tłumaczył lekarz
-Musicie to wasz obowiązek!- krzyknął Bill
-Proszę pana, naprawdę nie wiemy co to za choroba. Może pan jeszcze raz zobaczyć pacjentkę, na noc musi tu zostać, ale jutro powinna wyjść do domu.-oznajmił lekarz.
Chłopak zmusił się do krzywego uśmiechu.
Bill cicho otworzył szare szpitalne drzwi, które kryły za sobą zaniedbały pokój zagłębiony w smutku. Bill utkwił spojrzenie w stary łóżku na którym leżało ciało śpiącej dziewczyny. Jej złociste włosy były rozrzucone na szarej poduszce, usta niegdyś różowe i delikatne jak płatek róży, były teraz blade i spierzchnięte, a szare oczy pogrążone we śnie.
Czarnowłosy powoli podszedł do dziewczyny, przybliżył twarz do niej i lekko musną jej zniszczone usta.
Poczuł jak jej ból przepływa powoli przez ich połączone wargi stając się lżejszy, ale i przenikliwszy.
Ostrożnym ruchem odsuną swoje usta, przyglądając się jej uważnie.
-Kocham Cię Ari…- szepną
Ona powoli otworzyła zaspane oczy.
-Bill? Co tu robisz?- spytała zdumiona
-Ciii…Musisz odpoczywać- odpowiedział
-Przyjdę po Ciebie jutro!
-Ja jutro umrę…- wyjąkała speszona
-Przestań! Nie umrzesz…Ja Ci to obiecuje! Słyszysz?!
-Bill ja wiem że Ty nigdy…-urwała
-Musze iść…Przepraszam- powiedział i wyszedł
Czuł że wychodząc zostawia swój cały świat…
Swoje uczucia…
Swój sens życia…
Bill wrócił do domu. Już na progu smutnym uśmiechem powitał go Tom..
-Jak z nią?- zapytał
-Coraz gorzej…Lekarze nie wiedzą co jej jest…
-Przykro mi, nawet nie wiesz jak bardzo-powiedział Tom
-Wiem…-odpowiedział ,a na jego twarzy malowała się niechęć do życia…
Niechęć do siebie…
Bill Kaulitz ma sławe, muzyke, pieniądze i fanki…
Ma wszystko co jest ważne dla wszystkich ludzi…
Ale nie dla niego…
Bo to co było dla niego najważniejsze…
…właśnie odchodzi…

No kochana, wiesz co ja o tym mysle:)
Jak na poczatek jest bardzo ladnie.
Zauwazylam jednak male powtorzenie:
Bill wrócił do domu. Już na progu domu
Ale to szczegol:)
Bardzo dziekuje Ci za dedykacje, jestes kochana, wiesz?
Wiesz. No to ja sie przymykam.
Poczekam na dalsze czesci. Pozdrawiam i caluje, jak zawsze pokorna i oddana:
~ddm

Podoba mi się ta jednopartówka. Przynajmniej lepsza od moich wszytkich opowiadań razem wzietych. Pozdrawiam. Muua;*

och lanetti!! Kochana!! dziękuje za de-de! jakie to było wzruszające...najbardziej podobał mi się koniec...był taki inny... Sad

smutny

i tak jak ~ddm twierdzę że jestes kochana ale na pewno o tym wiesz...

Lanetti, co mam ci powiedziec???
Co??? Że opo mi się bardzo podoba, że wszystko jest świetne???
Jeśli to zrobię, to nie będę unikalna, ale przynajminiej będę mówic prawdę Smile

PZdR

dziękuje Wam wszystkim!! Całus.

Ale czy dokładnie przeczytałyście co napisałam ??
to wieloczęściówka!!! Very Happy

Ddm-Wiesz że Cię kocham!!!???
I tylko dzięki Tobie napisałam to opko???Wiesz...
Całuski!!

Psecinek-Dziękuje Ci...
Ale z tego co czytałam to pięknie piszesz, dlatego nawet nie trzeba porównywać naszych opek bo i tak wiadomo, że piszesz cudownie, aja najwyżej pospolicie!!!
Pozdro~!!

Apricot-Nie dziękuj za de-de należała Ci się!!!
Oczarowałaś mnie doszczętnie swoją twórzczością!! Całus.

Pryczka-ehmm...
Jesteś kochana...
Wiesz???Podniosłaś mnie na duch drugi już raz z koleji!!!Pozdro!

jednym słowem : śliczne...
jak ty to robisz że wzruszasz ludzi Lanetti?!
ja tak nie potrafie...chyba...zresztą nie wiem...czy potrafie...
pozdrawiam cie kochana!! Całus.

pisz dalej! ja czekam na nastepne dzięła w twoim wykonaniu... Wink

Lanetti bardzo mi się podoba. Ciekawi mnie co będzie dalej. Mam nadzieję że szybko dasz kolejną część Smile

Najbardziej spodobał mi się opis: "leżało ciało śpiącej dziewczyny". Wzruszyło mnie bardzo. śliczne.. czekam co będzie dalej i życzę weny:)
Całuję Całus.

Gość

śliczne... bardzo mi się podoba... strasznie smutne, ale ładne

Lanetti- nie wiem w jaki sposób Ci pomogłam, ale jeśli to zrobiłam, to się niezmiernie cieszę. Wkońcu coś mim wyszło... niechcący, ale wyszło Smile

Lanetti przepieknie kochana.Juz sie zakochalam :]
Kisss Całus.

Nie długo dodam drugą część! Very Happy

Ale miła wieśc na koniec Dnia Dziecka Smile

To może jakiś bonus dasz i dodasz Dwa odcinki????

;((((buuu... wzruszajce... opisane pieknie... szkoda, ze krotkie, ale w tym chyba tkwi to piekno...
sliczniusie:*

De-De głównie dla ~DDM
ale też dla wszystkich czytających:D
Mam nadzieję że wam się spodoba Very Happy

~~2~~

Bill rozejrzał się po jasnym pokoju. Siadł na czarnej kanapie i ukrył twarz w dłoniach.
Tak bardzo chciał być teraz z nią…
Pieścić jej usta…
Ciało…
Czuć jej lekki zapach, który zawsze go podniecał…
Wpatrywać się w jej oczy, które oddawały miliony uczuć…
Czarnowłosy skierował swe kroki do łazienki.
Zrzucił ubranie, odkręcił ciepłą wodę i wszedł pod prysznic.
Ciężkie krople wody łączyły się teraz z jego gorzkimi łzami nienawiści do świata.
Myślał że kropelki powoli zmyją z jego duszy cały smutek, ale się mylił.
Ciepło jeszcze bardziej przypominało mu spędzony razem czas.
Chłopak spojrzał w wielkie lustro, opierające się o ściane, miał rozmyty makijaż , a na głowie dziką burze przydługich włosów.
Czarnowłosy wszedł do łóżka, pościej pachniała Ari…
Bał się zasnąć…
Bał się że we śnie znowu ją zobaczy…
Jej piękny uśmiech…
Wesołe oczy…
Bał się że znowu będzie tak mocno cierpiał jak na jawie…
Sen powinien przynosić ukojenie…
A nie wykańczać psychicznie człowieka,
który bezsilnie poddaje się temu dziwnemu zjawisku…

Piiip!!!
Piiip!!!
-Wyłączcie to cholerstwo!- wymamrotał Bill, bezładnie otwierając swoje orzechowe oczy.
Piiip!!!
Chłopak walną budzik tak ,że zamilkł już na wieki i powoli wstał z łóżka.
Pod stopami czuł lekki mieńki dywan, który delikatnie łaskotał jego nogi.
Zszedł na dół po pięknie zdobionych w kwiaty i rośliny schodach.
Popatrzył przez okno, był piękny letni dzień, powietrze tak cudnie pachniało miętą,
która delikatnie orzeźwiała i pobudzała człowieka...
Tak to dzisiaj będą już razem…
Będzie mógł ją całować…
Dotykać…
Czuć jej obecność…