Internetowa znajomość <14 ;P>

Mrrrrrr...Muszę sie powtorzyc
Jesteś boska!!! A najlepszym tego dowodem jest twoje opo Smile

Jest wspaniałe i pojawia się często nowy odcinek, co jest dodatkowym plusem.
Pzdr Całus.

Hm... ciekawie się robi z każdym razem! Nie mogę doczekać się kolejnych części stove! Muuuuuuuuuuua;*

aaa!!!
ale super :D:D:D
stove...
to opowiadanko jest świetne...cudne...mua :*

<Puka się w czoło młotkiem żłobiąc wielką dziurę>
Czemu ja dopiero teraz zauważyłam new część?!
No tak, straość nie radość...

stove, ja chcem jeszcze więcej i więcej... Coś jeszcze? te części są zdecydowanie za krótkie... Daj jakąś dłuższą, to się w końcu wyżyję xD

P.S. Znowu mi wali na łeb...

mnie się podoba, mam nadzieję, że już niedługo dodasz nowe części:) pozdrwiam;p

Zlot - 17.06.2006

I uwierz kochana, ze gdyby nie caloksztalt opowiadania, ktory mam w glowie, po jego przeczytaniu juz... uuu ... dawno temu, to walnelabym Ci krytyke.
Nie ostra, bo nie umiem takiej, ale zawsze krytyke. Mowie tak, zebys nie wpadla w samouwielbienie, jak niektore moje mistrzynie, co im sie (za przeproszeniem) w tylku poprzewracalo.
Ja na tym forum dosc krytcznie podchodze do opek, np. skrytykowalam jedno, ktore inni uznali za "boooskie!!!! cudo!!!!".

No, ale do rzeczy...
(Czy ja nigdy nie umiem wprost powiedziec o co mi chodzi?)
Jak zawsze na koncu zauwazylam nowego parta... norma.
Jak zawsze jest mi malo i moje cialo krzyczy "wiecej!"
Jak zawsze mi sie podobalo i nie umiem nic napisac, zeby sie co koment nie powtarzac.
I... dawaj dalej, bo sie doczekac nie moge.

Pozdrawiam.
~DDM

hahaha... DDM. Wal! Skrytykuj mnie, skrytykuj! Błagam Cię o to! Jednak nie będę tego poprawiać, żeby móc śmiać się z mojego poziomu pisania ;P
Takie były moje początki... I dlatego tego nie będe zmieniać ;]
W samouwielbiemie raczej nie wpadnę, bo brzydze się każdym napisanym przeze mnie słowem... Ale nie przestane pisać, bo to kocham... Kocham to całym moim sercem... I dlatego was jeszcze tym wszystkim męcze ;D
Ja bym tu Internetowej Znajomości sama nie wkleiła... ;]

Ostatnie trzy części pisałam dużo później, bo skończyło się tak jak się skończyło, a potem dla mojej kochanej Majki na urodziny dodałam dokładne zakończenie... Niekoniecznie takie jakie by czytelnicy chcieli, ale mi to odpowiadało... I odpowiada do teraz ;)

17? Ok, a gdzie? ;P

Najprawdopodobniej bedzie spotkanie na dlugiej, a potem poplyniemy statkiem za Westerplatte. (Moj pomysl haha!)
I daj prosze nowa czesc opka... plisssss
<robi slodkie oczka>
Dobrze?

część 9 jest chyba najgłupsza ze wszystkich xD
hahahahaha xD

Część 9 Wink

Czwartek.
Spojrzała na zegarek. I miała ochotę rzucić w niego pierwszą-lepszą rzeczą, którą złapałaby w rękę. Było tak wcześnie, że na dworze paliły się jeszcze latarnie, a jej kot, nie wrócił do domu na śniadanie. Była 4.53. Wstała i przeciągnęła się otwierając usta w ziewnięciu na maximum.
Po chwili „podreptała” ( jak to mówił jej braciszek) do kuchni i chwyciła słoik z nutellą. Po 15 minutach był to słoik OD nutelli, bez zawartości.
Nagle poczuła się wręcz nowonarodzona i mimo wczesnej godziny rozpierała ją energia.
Już chciała podejść do komputera, gdy pomyślała, że z nią jest naprawdę źle i że nie może ponieść się takiemu potwornemu nałogowi. Usiadła na łóżku, a jej myśli wciąż kręciły się koło komputera. Kusiły ją, żeby podeszła i przycisnęła dobrze już jej znany „power”.
Och.. jak ją skręcało w żołądku. W końcu nie wytrzymała, podeszła i włączyła komputer, pod Marka oczywiście nie było na „skype”, dzięki czemu odetchnęła z ulgą.
Włączyła sobie „emule” i wpisała do wyszukiwarki: „Tokio Hotel”, po czym pomyślała:
„Boże, Jaki wstyd! Jeszcze kilka tygodni temu, przeklinałam ten zespół, a teraz ściągam sobie ich piosenki… Idiotka!”
Po kilku minutach, podłączyła mp3 i zgrała sobie na nią kilka ich piosenek.
Nagle zobaczyła, że ściągnął jej się też album z ich fotkami.
Puściła pokaz slajdów.
„Oo… to jest… Bill – hahaha! To się facet wymalował!” - Pomyślała
Niedługo po tym doszła do zdjęcia Toma, ale dla niej: blondyna z „dredami”.
„Hm… Anka powiedziałaby – niezły towarek… lol! Choć ubiera się jak „skejt” ble!”
Potem Zdjęcie Gustava
„hihihi… ten też fajny”
Oraz Georga
„Hm… gdyby nie te włosy dodałabym go do tej kategorii, co tego z dredami”.
W końcu doszło do tego, że miała z nich niezły ubaw, jednocześnie śmiejąc się ze swoich głupkowatych myśli.

Część 10 Wink

Kolejny raz weszła do kawiarni. Chłopcy już siedzieli przy „ich” stoliku pijąc swoje zamówienia.
-Herbatę z cytryną! – Powiedziała do kelnera przy wejściu i błagała, żeby Łukasza, którego nie było przy stole, nie było też w kawiarnianej łazience.
Usiadła przy nich i szczerząc się powiedziała:
-Już wysłałam…
-Co? –Zainteresował się Witek
Nagle do stolika podszedł Łukasz, usiadł na swoim miejscu (Koło niej! Boże! Tylko NIE KOŁO NIEJ!!) I nachylając się nad jej uchem wyszeptał:
-Przepraszam za wczoraj, to już się więcej nie powtórzy.
Uśmiechnęła się, lecz on wciąż był smutny.
-Co? Flircik? – Roześmiał się Kamil
-Spadaj! – Powiedział lekko zdenerwowany Łukasz i znów zabrał się do picia mrożonej kawy.
-No ok., więc… wysłałam mu te zdjęcia!
-Oo… fajnie! – Ucieszył się Michał.
-Noo… i to z zezem też? – Wybuchł śmiechem Kamil
-Ja pierdole PAJACU ZAMKNIJ WRESZCIE RYJA!!! – Wrzasnął Łukasz i poderwał się z miejsca, po czym wyszedł.
Zrobiła się cisza. Wszyscy w kawiarni patrzyli na nich jak na totalnych idiotów. Natomiast nasza kochana piątka siedziała czerwona, aż w końcu Paweł ( najspokojniejszy z nich wszystkich) wstał i powiedział w stronę innych ludzi w kawiarni:
-Yy… przepraszamy za kolegę… ma dziś zły dzień.
Po czym usiadł i zaczął dalej pić swój sok pomarańczowy.
-Co mu jest? – Spytał Witek kręcąc palcem wokół ucha, gdy już wszyscy powrócili do swoich rozmów.
-Nie wiem – powiedzieli wszyscy równocześnie oprócz Magdy
-A ja wiem, ale nie powiem – wystawiła im język i wzięła herbatę od kelnera.
-Ok. Ni i co ten Mark na twoje zdjęcia? – Zapytał Michał
-Jeszcze nic, ale pewnie się zżyga, dostanie przepukliny i rozwolnienia tak jak wy, gdy mnie pierwszy raz zobaczyliście – puściła im oczko.
-Fakt, ja serio wtedy dostałem rozwolnienia, ale od ogórków kiszonych, które dali nam na obiad w przedszkolu.
-Auć! Nie wspominaj nawet o nich- wykrzywiła się Magda
-A wiecie, co?! – Powiedział Paweł i uśmiechnął się tak jakby był potwornie dumny z siebie. – Mam dodatkowy chwyt na rocznicę. W Internecie było napisane, że jak wyśle esa za 15 zł. To automatycznie wezmę udział w losowaniu, spośród którego wylosują jedną osobę, którą Tom Kaulitz po koncercie poliże w ucho!
-LOL! – Powiedziała śmiejąca się w niebogłosy Magda, Kamil krztusił się swoją kawą, Witek turlał się po podłodze, Michał już miał duszności, a Paweł w ogóle nie wiedział, o co im chodzi.
-Ej, co jest?! Z czego się tak śmiejecie?!
Cała kawiarnia znów się na nich dziwnie patrzyła, kierownik miał chyba ochotę wyprosić ich z kawiarni, ale jak dowiedział się od kelnera, o co chodzi, sam zaczął się śmiać.
-I co? Niech zgadnę! Wygrałeś?!! – Ledwo wykrztusił z siebie Witek.
-Skąd wiesz? – Wszyscy zaczęli się jeszcze głośniej śmiać, tylko Paweł wyraźnie wie rozumiał, o co im chodzi. No, co? Przecież to jest normalne. Codziennie Tom Kaulitz liże facetów albo ich dziewczyny w ucho ( ironia Wink

)
-Ej! A właściwie, który to ten Tom? – Zaśmiała się Magda
-No ten Mop!! – wyrechotał Kamil
-Aaa! „Mimo wszystko jednak nie chciałabym być na miejscu Anity” – pomyślała i kończąc swoją herbatę, pożegnała chłopaków i poszła do domu.

Część 11 Wink

-Mamoo… - cisza… rodziców nie było w domu. Zdziwiło ją to, bo zawsze o tej godzinie, mama robiła obiad, a tato jak zwykle czytał gazetę, pochłonięty w jej treści.
Weszła do kuchni i ze smutkiem stwierdziła, że słoik po nutelli jest pusty.
„Znów mama go wyżarła” – pomyślała, nieświadoma dzisiejszego poranka. Zagotowała wodę i podeszła do zlewozmywaka, gdy nagle ktoś objął ją od tyłu i zaczął całować po szyi. Chciała się odwrócić, lecz on jeszcze bardziej przysunął ją do siebie i jeszcze zachłanniej doprowadzał dziewczynę do szału. Bez najkrótszej przerwy dostawała błogich dreszczy, a w brzuchu już rozpętała się prawdziwa wojna „motyli”. Zamknęła oczy i zaczęła wyobrażać sobie, że stoi za nią Mark. W końcu nie wytrzymała i odwracając się doznała ogromnego szoku.
Damian!
-Boże! Co ty tu robisz?! – Wykrzyczała zaskoczona.
-A, co? Myślałaś, że kto Cię całuje? Już masz innego?
Magda zaczerwieniła się i spuściła wzrok w dół.
-Mówiłam Ci… - wyszeptała i próbowała wyrwać się z uścisku.
-Czyli masz kogoś? – Nachylił się nad nią tak, że jego usta, od jej warg dzielił zaledwie centymetr. Mógł wykorzystać tą sytuacje i pocałować Magdę.
Ona modliła się w duchu, żeby już skończył ją tym męczyć i wreszcie coś zrobił. Albo puścił i odszedł albo żeby ją pocałował i nigdy już nie kończył. Jednak ta pierwsza opcja, na pewno byłaby dla niej lepsza. A on tak jakby nie mógł się zdecydować na żadną z nich.
Spokojnie czekał na jej odpowiedź.
Magda wciąż milczała, więc powoli otworzył usta i przybliżył się o pół centymetra. Już miał ją pocałować, gdy ona szepnęła:
-Mam… - zamknęła oczy, wiedząc, że on za chwilę puści ją i po prostu wyjdzie. Tak bardzo tego nie chciała. Czuła wstręt do samej siebie. Najpierw flirtowała z Markiem, potem ten pocałunek Łukasza, a teraz to. Jednak, było jej dobrze. Chciała tylko, żeby to nie Damian teraz trzymał ją w objęciach, lecz Mark.
Ale to nie było możliwe… Jeszcze cały tydzień dzielił ją od spotkania z chłopakiem, albo… TYLKO tydzień.
Łukasz delikatnie wypuścił ją…, ale ona nadal stała, nie ruszając się ani trochę…
Nawet nie drgnęła, tylko otworzyła oczy i podniosła je na chłopaka. Zobaczyła w jego oczach łzy… przytuliła go tak mocno jak tylko potrafiła…
Poczuła, dobrze już jej znany zapach, który mogła pochłaniać całymi dniami. On w końcu również ją przytulił i wyszeptał do ucha:
-Kochanie… ja nie chcę… nie chcę tego kończyć…
Rozryczała się… Ona też tego nie chciała, lecz już nic do niego nie czuła. Nie kochała go, choć pragnęła tego najbardziej na świecie.
-Ja też nie…, ale nie potrafię… nie umiem z Tobą być… nie chcę…
Puściła go, pocałowała w policzek i poprosiła, żeby wyszedł. Nie chciała już go dłużej widzieć, nie wytrzymałaby tego. W końcu poszedł. A ona odetchnęła z ulgą. Szybko włączyła komputer i gdy zobaczyła, że Mark jest dostępny…

… -Możemy spotkać się wcześniej?

Ojej...
Sliczneeeee!!!!!
Nie wiem, ktory raz to czytam, ale znow sie wzruszylam...
9 part byl ciekawy, 10 do smiechu, a 11 do placzu...
Ach... oczarowana? Zdecydowanie.
Czekam na wiecej, mam nadzieje, ze juz niedlugo.

Pozdrawiam.
~DDM

Gość

no... jak zwykle bosko, ALE...
ZA KRÓTKIE!!
Mam nadzieję, że dodasz jak najszybciej nową część Smile

już się nie mogę doczekać momentu spotkania Smile

czekam z niecierpliwością, pozdrawiam! Całus.

stove to było świetne! Wszytekie 3 części mi się podobały, sa po rpostu boskie. Muuuua;*
I nie uważaj swoich opowiadań za chłamy. Pzreczytaj sobie moje...

BoshEeeeee. Juz mnie skręca z ciekawości, co będzie dalej. Takie napięcie wytworzyłaś, że latarnie w całej Warszawie można by było zasilic Smile

czy mówiłam ci kiedyś, że jesteś wspaniała???
PzdR Całus.

;*

Boshe! Nie wiem czemu dopiero teraz przeczytałam to opo! Teraz tego żałuję! Jest cudowne! Dodaj szybciutko nową część bo mnie już skręce z ciekawości!
A, bym zapomniała, gdybyś mogła daj tą część trochę dłuższą. Pleasss! Pozdrawiam:*

stove...
Ja plone!
Prosze, daj next parta. Blagam Cie!
Ja tak bardzo chce poczytac.
Wybacz, ze zachlanna jestem do tego stopnia, ale...
Padam na kolana.

Pozdrawiam.
~DDM