Historia zagłaskanego kota...

Powstała. Jest.
dedykuje ją ~DDM i Sandy Strix

~*~

Serce drżało, gdy otwierała je przed sobą i wyciągała z niego pojedyncze literki, czarne jak smoła. Układała niczym mozaikę na śnieżnobiałej kartce, której wolno było tylko wzdychać w zachwycie. Nie otrzymała takiego rozkazu a jednak musiała po nie potrafiła inaczej przyjąć cząstki swojej Mistrzyni. Plik kartek, które trafiły w ręce pięknookiej, zwijał się z podniecenia, wiedząc, że one też kiedyś staną się częścią dzieła Wielkiej. Pióro, które ściskała każdego wieczoru, mieszając nim w atramencie swojej duszy, unosiło się w błogim zachwycie. Samo sunęło po kartce natchnione delikatną ręką pani Wspaniałej. Nikt się nie dziwił, że to spod jej skrzydeł wychodziły najwspanialsze wiersze, cudowne opowiadania z czasochłonną puentą. Nikt nie narzekał, że to ona zbierała kolejne stosy pochwał. Każdy był gotów chylić czoło przed Mistrzynią Pióra...zagłaskali by ją, gdyby nie zabiła się sama.

Wypłowiałe dyplomy. Czymże były dla niej dyplomy sprzed lat skoro miała tysiące zachwyconych oczu. Dla nich chwytała kolejną drżącą kartkę. Tym razem drżały ze strachu, że pani mistrzyni w szaleńczym biegu bo sławę, niezgrabnie wbije stalówkę w miejsce gdzie najbardziej boli. Podąży drogą wydeptaną przez innych, a wszystko rzuci w błoto. Chyba tak właśnie skończy jej dusza Mistrzyni. W błocie, razem z kartkami, piórem i radością każdego słowa. Zarzuci na siebie płaszcz sławy i odejdzie w zapomnienie, jako przygnieciona ciężarem zachwytu, który runie jak domek z kart. Takiego scenariusza przewidzieć nie mogła.

Jeszcze tylko jedna linijka, albo dwie. O tak! Tutaj artystyczny nieład, nikt go nie zrozumie. Tam przenośnia przenośni. Zatracona w pisaniu na pokaz? Phi...to nie ja. O ironio przybądź i wedrzyj się w moje słowa. Jest! Teraz mogę zbierać kolejne medale.

Cóż to? Dlaczego im się nie podoba? Dlaczego zamiast pochwał, pogarda?
Sprzedałaś się. Sprzedałaś swoją wyjątkowość za kilka marnych zachwytów. Oddałaś siebie w ręce sławy.
Nieprawda! To nie ja! Ja jestem doskonała!
Zabiłaś się. Unicestwiłaś Mistrzynię...

Niespokojny ruch wyrwał jej ciało ze snu. Piękne oczy spojrzały na noc wdzierającą się przez okno. Nierówny oddech wypełnił pokój.
- To tylko sen. To tylko zły sen – powiedziała do siebie zadowolona i przytuliła swoją Złotą Koronę z tombaku.

shirus ziom to jest sliczne Całus.

Piekne i w ogole boskie na maksa Smile

Gość

Jestem pod wrażeniem... poprostu piękne... zresztą jak wszystko co udało mi się do tej pory przeczytać twojego autorstwa... Pozdrawiam

shira... ja nie wiem co ci napisać aby wyrazić to jak piękne jest to co napisałas u góry Very Happy

poprostu cudo! jak ty to robisz? Razz

pozdrawiam cie serdecznie bo nie wiem co ci napisac... za tkało mnie z wrażenia Razz

buziaki!

Sliczne... Tylko ja sobie ja na poczatku jakos, nie pytaj dlaczego, utozsamilam z Toba...
W kazdym razie takie inne i boskie Całus.

shiraaa...
Zatkało mnie i nie wiem co napisać...
Zawsze chciałam pisać takie opowiadania...
W takim stylu...
Ale jak widać, nie wychodzi mi...
Twoja twórczość mnie zachwyca...
Ty jesteś Panią Doskonałą...
Buzi...i pisz kolejne, cudne opowiadania...

heidi

shira ja wymiekam no...
Jestes jak narkotyk dla mnie...Im wiecej czytam twoich slow tym jest ze mna coraz gorzej....coraz bardziej sie uzalezniam.Od ciebie oczywiscie.
No i co to bedzie?Hmmm?
No ale KC za twoje przepiekne slowa....
KOCHAM!
Całus.

Piękne, piękne, piękne i na nic więcej mnie nie stać, bo mnie zatkało...

Hm...
Na wstepie pragne podziekowac z calego swojego serduszka, za dedykacje. Nie zasluzylam sobie, szczegolnie od Ciebie.

Ale do rzeczy...
Masz swietny styl i dostrzegam to po raz kolejny.
Przyznam, ze zdarzylo sie kilka bledow, ale sa one prawie niewidoczne na tle przenosni, porownan i opisow.
Szczegolnie podobaja mi sie porownania homeryckie, ktore stosujesz. Kiedy drugi czlon jest bardziej rozbudowany.
No i tak niebanalny tytul, bez watpienia przykul moja uwage.
I musze przyznac, ze zdziwilam sie Twoim talentem. Wiedzialam, ze cos w sobie kryjesz, ale nie spodziewalam sie wlasnie tego. Gratuluje, podbilas moje serce.
Czekam na kolejne dziela, dziekuje jeszcze raz i przepraszam za ogrom, tak niegodnych tego slow.

Pozdrawiam.
~DDM

Dziękuję Wam :*

cookierek – eh, nie zapytam dlaczego... ale zastanawia mnie to cholernie ;) właściwie to kto wie, być może masz rację...
heidi – potrafisz, tylko chyba się nie doceniasz :* a ja doskonała?! Chyba nie...
~DDM – cieszę się strasznie, że Ci się podobało. Ale jesteś pewna, że podbiłam Twoje serce? Przecież to nie jest nic specjalnego...nic wielkiego. Właściwie nic...
ciekawi mnie tylko ~DDM, o kim myślałaś jak to czytałaś?

Przeczytałam to cudo jakąś godzinę temu, ale dopiero teraz komentuję ;]

Hmmm... Pewnie nie będę oryginalna, jeśli powiem, że mnie zatkało, ale trudno: To prawda, zatkało mnie tak mocno, że musiałam odreagować, słuchając przez ostatnie pół godziny Vivaldiego. Kiedy już się wyciszyłam, przyszłam tu i komentuję. Te opowiadanie nie dość, że rozbawiło mnie tytułem, to wzruszyło mnieprawie do łez. Może dla tego, że mam mega doła, ale jedno jest pewne: Historia zagłaskanego kota poruszyła moim wnętrzem. ;]
Jednym słowem: WYPAS Cool

PS. Chyba jeszcze pójdę posłuchać tego Vivaldiego...

shira...
naprawde chcesz wiedziec o kim myslalam?
Osoby sa dwie... a moze trzy.
Zachowam to dla siebie, pozwolisz?
Dziekuje.
I jestem pewna, ze podbilas moje serce, bo poruszylas niezwykly temat.
I bede pamietac dlugo slowa, ktorych potrzebowalam.

Pozdrawiam.
~DDM

Shira czytałam już wczesniej, ale moj mózg dzisiaj nie pracuje (nawet nie wiedziałam jaki mamy rok) i dopiero teraz zebrałam się na komentarz ;P
Tak, napisane bardzo ladnie, duzo opisów, porownan... Bardzo łatwo utożsamiłam sobie tą postac z kimś z otoczenia.
Czekam na więcej takich dzieł i przepraszam, ale nie stać mnie dzis na lepsze komentarze.

shira ty mój pancerniku... to było świetne. Jak zobaczyłam ten tytuł wiedziałam, że to będzie coś świetnego i się nie pomyliłam. Pozdrawiam serdecznie i muuuuuua;*

Pełna rozkosz. Niczym Śmietankowa czekolada Smile

Boskie, wspaniałe, zachwycające Smile

Nie stac mnie na nic lepszego.
Żadna moja literka nie powinna się tu pojawic, bo jest za mizerna w porównaniu z twoimi pieknymi słowami.
Cudowny początek Smile

Prawdziwe dzieło Smile

PZdR