Devilish [20 - The End]

Wysłany: Wto 9:50, 21 Mar 2006

swietne i jeszcze raz swietne! pisz dalej czekam Smile

ich warte......

Wysłany: Wto 12:06, 21 Mar 2006

ladne, eh, szkoda ze nie ma jednak Jagody...;( smutno mi...;( a sama nie potrafie pisac...

Wysłany: Wto 17:37, 21 Mar 2006

A tam część bardzo dobra, czekamy na więcej Wink

Wysłany: Wto 17:51, 21 Mar 2006

Jak zwykle fajna część Smile

Czekam na więcej Smile

Wysłany: Śro 22:09, 22 Mar 2006

Taa czekamy na więcej:)

Wysłany: Czw 0:30, 23 Mar 2006

odcinek 6

Tom i Bill wracali z kolejnego występu. Starszy bliźniak namiętnie pokonywał kolejną rundę głupiej gry na game-boy’u a Bill siedział wpatrzony na widok za oknem. Od początku drogi liczył drzewa...co chwile się mylił więc liczba 567 na pewno nie była prawdziwa.
- Scheiße! Głupia gra! – Tom rzucił zabawką na fotel obok – Ej, brat! Co cię tak zmuliło?
- Żebym ja to wiedział...
- Mari! Taa... – Czarny nic nie odpowiedział – Słuchaj może jednak pójdziemy do Nicolasa na ta imprę? Ja tam nie jestem za bardzo zmęczony...
- Dobra...właściwie czemu nie...
*
- Issa...ja nie chcę żebyś wyjeżdżała! – mówiła Nicol ze łzami w oczach i przyglądała się jak jej przyjaciółka pakuje bluzki do wielkiej walizki
- Ja też nie! I co mam na to poradzić?! – opadła bezsilnie na podłogę zakrywając twarz
- Jesteś pewna, że nie chcesz nic im mówić?
- Po co?! Żebym miała dodatkowy ból?
Dziewczyny co chwile się przytulały i płakały. Ich przyjaźń była doskonała a teraz? Co z nią będzie?
*
- Hej Tom! Hej Bill! - wołał do nich jakiś wysoki brunet
- Cześć Nicolas!
- A dziewczyny z wami nie przyszły? – chłopak dopytywał się o Issę i Nicol
- Eee...nie widzieliśmy się z nimi dzisiaj! – powiedział Tom
- Aha...szkoda. Tom! – dostał nagle jakby olśnienia - Myślę że to cię zainteresuje...przyszła Michelle.
- Co?! Super! – na twarzy Toma od razu zagościł uśmiech – Gdzie ona jest?
- A nie wiem....gdzieś tu była.
- Ok. dzięki. – bliźniacy odwrócili się i już machały do nich Laura z koleżanką...
- Ciekawe gdzie jest Michelle?! – mówił bardziej do siebie niż do brata Tom
- Widziałam ją przed chwilą w kuchni! – powiedziała Pauletta, która przypadkiem go usłyszała
- Yyy...aha. Dzięki. – mruknął lekko speszony Tom kierując się do drzwi kuchennych. Tego co tam zobaczył nie spodziewał by się nigdy. Andreas i Michelle całowali się. Usłyszeli Toma i bardzo zawstydzeni przerwali wymienianie śliny...Tom stał chwile zdziwiony, zaskoczony...zły? Potem odwrócił się i wyszedł.
- Tom! – wołał za nim Andreas
- Jesteś nienormalny! – wydarł się na niego Tom – W co ty pogrywasz...?
- Ej...spoko.
- Nie! Andreas ty jesteś z Issą! A ona nie zasługuje, żeby ją tak traktować!
- Obrońca się znalazł! A ty to co? – ale Andreas chyba się trochę zmieszał – Cholera...!!! – trzasnął drzwiami i wyszedł
- Tom?! – usłyszał za sobą chłopak słodki, drżący głosik
- Co? – zapytał odwracając się
- Ja...ja nie wiedziałam, że Andreas ma dziewczynę. – mówiła cicho Michelle. Nie usłyszała żadnej odpowiedzi więc i ona wyszła.
Tom miał bardzo mieszane uczucia. Nigdy nie zastanawiał się, nad swoimi przewinieniami w tej dziedzinie. A teraz kiedy chodziło o jego przyjaciółkę i był obiektywnym obserwatorem na moment dotarło do niego, że dziewczyny bardzo łatwo zranić. Ale nie był na tyle bystry, żeby poświęcić tej myśli więcej jak kilka sekund.
*
Głęboki oddech i zapukał trzy razy w drzwi opatrzone metalową 17. Usłyszał stłumione, pospieszne kroki za drzwiami i pojawiła się śliczna ale smutna buzia Mari.
- Cześć Mari!
- Hej Bill...posłuchaj...przepraszam cię! – powiedziała na wstępie co chłopaka wyraźnie zaniepokoiło
- Yyy...coś się stało?
- Tak mi przykro. Nie możemy iść do kina. Widzisz znów się przenosimy...
- Jak to?! Wyprowadzasz się?
- Tak. Chcesz wejść na chwilę?
Bill wszedł do ‘bordowego’ przedpokoju. Pod ścianą stało kilka walizek. Został u Mari kilka minut wysłuchując jej z uwagą. Bardzo go przepraszała, że tak wyszło, ale praca ojca wymagała poświęceń ze strony jej i jej matki.
- Ale wrócisz tu? – nie doczekał się żadnej odpowiedzi poza smutnymi, szklanymi oczami dziewczyny.
W pokoju z nikąd pojawiła się mama Mari, która poinformowała córkę, że za chwile ma być gotowa do wyjścia. Tak się złożyło, że Bill miał okazję pożegnać przyjaciółkę, rzucając ostatnie spojrzenie na czarne auto znika za zakrętem. Wrócił do domu dość przygnębiony przeklinając w myślach pracę ojca Mari.
- Bill?! – usłyszał gdy tylko drzwi frontowe zatrzasnęły się za nim – Bill! Issa...
- Co?!
- Issa wyjechała!
- Pomyliły ci się imiona. Wiem, że Mari wyjechała bo od niej wracam, nie?
- Nie! Matko...Issa! – powtórzył Tom
- Co ty gadasz?!
- Issa wyjechała!
- Gdzie?
- Do Berlina. Wyprowadziła się! Nicol właśnie dzwoniła...15 minut temu odjechał pociąg! Jej tata dostał tam stanowisko.
Bill uderzył ręką w ścianę, co spowodowało przeciągły ból w dłoni, i poszedł do siebie. Nie czekał długo na brata, który za chwile siedział koło niego.
- Wróci? – zapytał Toma wpatrzony w nicość
- Nie...raczej nie. A Mari?
- Nie. Cholera! Dwie najlepsze dziewczyny wyjeżdżają nagle jak gdyby nigdy nic! Dlaczego Issa nic nie powiedziała?
- Nicol mówi, że ciężko jej by się było zegnać.
- Najłatwiej tak bez pożegnania...
- Dziwisz się jej?
- Ani trochę.

PeEs: bardzo Wam dziekuje za te wszystkie miłe komentarze...one bardzo motywują. Ja mam dzisiaj strasznego doła, ale jakos udało mi się napisac kolejny odcinek...

Wysłany: Czw 11:44, 23 Mar 2006

ocho pierwsza jestem, widze, ze 2 laski Billa i Toma odjechaly...co za pech! Very Happy

czyli jednak moze znajdzie sie miejsce dla Jagódki? Smile

bylabym wdzieczna, no pewnie, ze mile komcie dostajesz, bo to opowiadanko jest extra! Smile

a ciego masz dola...? Sad

Wysłany: Czw 12:56, 23 Mar 2006

Smutno że dziewczyny wyjechały mam nadzieję, że w następnej części ktoś pocieszy Billa....

Wysłany: Czw 16:35, 23 Mar 2006

ooo a ja myslalam ze Bill bedzie z Mari skoro ty jestes Mari Smile

no ale czekam z niecierpliwoscia na ciag dalszy Smile

Wysłany: Pią 0:45, 24 Mar 2006

Dzisiaj cierpię na "TBW" (totalny brak weny) więc przykro mi bardzo ale nie mogę was obdarować nowym odcinkiem opowiadania "Devilish". Nowa częśc nie pojawi sie także w sobotę, bo wyjeżdżam...przepraszam...najbliższy termin: niedziela późnym wieczorem o ile wena raczy mnie odwiedzić...ale jestem dobrej mysli :) - co za wymuszony usmiech, ale dla was 'alles'

PeEs: ostatnio ćwiczę swoją "wiarę i nadzieję w marzenia"...nie pytajcie jak mi idzie...nie będe sie kompromitować odpowiadając...

Wysłany: Pią 6:29, 24 Mar 2006

szkoda bo piszesz super twoje opo mi sie podoba najbardziej w niedziele wejde na kompa to tu...

Wysłany: Pią 13:44, 24 Mar 2006

Czytałam wszystkie części opowiadanka, naprawdę super, tylko trochę smutne. Wszyscy wyjeżdżają, pewnie niedługo wyprowadzi się Georg, Gustav, Andreas i bliźniacy zostaną sami ;P A tak na serio, to bardzo mi się podoba, koniecznie pisz dalej Smile

Wysłany: Pią 20:52, 24 Mar 2006

Kochanie co ja moge ci napisać to jasne, że to jest boskie:) miłego rajdu papa Kocham cie .. Całus.

Wysłany: Pią 21:16, 24 Mar 2006

To opowiadanko jest ekstra!!!!
mam nadzieję Twoje TBW szyybko minie Wink

Wysłany: Sob 21:02, 25 Mar 2006

Jak zwykle suuper Smile

Czekam na następne części Smile

Shira, ty naprawdę masz talenti i duuużo pomysłów Smile