Trasa Tokio Hotel i...{18} Prawdziwy smak miłości...

swietna czesc Smile

czekam na wiecej Smile

Ziom az slow mi zabraklo

Super częśc... nie wiem co więcej napisac, więc juz chyba na tym skończę Smile

Hejo wszystkim Smile

Chciałabym, na zaś przeprosić was, że nie dam przez ten tydzień następnej części, ale w tym tygodniu mam w szkole poprawki i sprawdziany, więc jak wiadomo, trzeba się uczyć Confused

. Postaram się jak najszybciej dać następną część. Trzymajcie kciuki abym poprawiła fizę na tróję Smile

- Auuu - zawył Tom dotykając swoich pleców w windzie. - Ale mnie bolą plecy.
- A ktoś Ci się kazał opalać? - Gustaw spojrzał na swoje spalone nogi. - Nikt tak nie marudzi jak ty.
- Kto mnie wysmaruje jakimś kremem? - Tom rozejrzał się po wszystkich, jego wzrok padł na Julkę.
- Chyba sam będziesz się musiał posmarować - odrzekła speszona przez jego wzrok. - Nie jestem zawodową masażystką tak jak Bill.
- Co? Ja nie będę obmacywać mojego brata! - Bill wbił się w kąt windy.
- A kto powiedział, że ja bym chciał? Już wolę sam się posmarować.
- Tylko jak ty to zrobisz? Chyba z lusterkiem - winda się otworzyła i Bill uciekł przed ciosem brata.
- A jakoś zrobię - udał obrażonego. - Cześć dziewczyny, do jutra! - pomachał dziewczynom i oddalił się w stronę swojego pokoju.

- Jak ja nie lubię sesji zdjęciowych - Bill kichnął przez puder, który nałożyła mu przed chwilą makijażystka.
- Kto w ogóle wymyślił coś takiego? - Tom co chwilę szarpał obcisłą podkoszulkę - Jak ja wyglądam?
- Normalnie - weszła w tym momencie do pokoju Julia.
- Aaa! - zapiszczał Tom i zasłonił się bluzą.
- Nagi jesteś czy co, że tak piszczysz? - usiadła na kanapie obok Georga i wzięła ze zgrzewki butelkę wody mineralnej.
- Tak się czuję.
- Kto się jak czuje? - weszła ze skrzywioną miną Paulina łapiąc po drodze za luźne spodnie.
- Widzę, że Ciebie też ubrano w idiotyczne ciuchy? - Gustav spojrzał po raz setny w lustro.
- Taa - jęknęła i rzuciła się na kanapę. - To jest obłęd!
- No - Tom odrzucił bluzę i usiadł obok Pauli. - Zobacz jak ja wyglądam.
- Jak Bill tylko, że z dredami - zażartowała Julia.
- Ej! Tylko bez takiego porównywania - Bill podniósł głowę z nad telefonu.
- Dobrze, już dobrze - Julia uśmiechnęła się do niego i podniosła w poddającym się geście dłonie.
- Wybaczam - Bill odwzajemnił uśmiech i wrócił do pisania smsa.
- Prosimy na plan zdjęciowy - do pomieszczenia weszła wysoka, rudowłosa kobieta. - Fotograf już czeka - wszyscy posłusznie wstali i ruszyli za asystentką fotografa na plan.
- Witam, witam! - podszedł do nich chudy mężczyzna mówiąc łamaną angielszczyzną. - Jak wiecie, macie mieć wspólne zdjęcia, które będą w paru hiszpańskich gazetach, więc prosiłbym was, żebyście ładnie pozowali. Więc tak... - następne cztery godziny wszyscy spędzili na staniu w bezruchu, w idiotycznych pozach i z głupkowatymi uśmiechami na twarzach. Było to bardzo męczące i kiedy wrócili do hotelu, wszyscy poszli od razu spać.

Dwa dni później...
- Czyli, gdzie lecimy? - Tom podniósł głowę z nad gazety.
- Do Londynu, pacanie; na dwa dni! - Bill spojrzał się na brata z politowaniem.
- Ej! Nie pozwalaj sobie, bo jeszcze wylecisz z tego samolotu bez spadochronu! - Tom odwrócił głowę w stronę dziewczyn. Paulina była cała zielona na twarzy.W dłoniach kurczowo trzymała worek... na wiadomo co Smile

- Co jej jest? - zaciekawił się.
- A jak myślisz? Źle się czuję podczas lotów - Paulina złapała szybko torebkę i zwróciła. Julia zatkała uszy, a Tom momentalnie odwrócił się z powrotem do brata.
- Za ile lądujemy? - wystękała Paula.
- Za jakieś parę minut - Tom spojrzał na zegarek. - Więc moim zdaniem dożyjesz do tego czasu - uśmiechnął się. - Auu! No co? - spojrzał się na brata, który dał mu mocnego kuksańca między żebra.
- Nic - Bill spojrzał przez okno. Samolot zaczął lądować. W tym momencie Tom poczuł niemiły ból brzucha. Wykrzywił się i powiedział:
- Paula, masz pożyczyć woreczek? - Paulina podała mu swoją torebkę, ale oprzytomniała momentalnie i dała mu pustą.
- Sorka, chciałam Ci dać z niespodzianką - dredziarz wziął od niej torebkę. Na szczęście nie zdążył zwrócić całej zawartości swojego żołądka, bo samolot zatrzymał się na pasie startowym. Cała ekipa, szybko odpięła pasy bezpieczeństwa i wyszła na świeże, angielskie powietrze Smile

- Ziemia! - Paulina rzuciła się na asfalt i zaczęła się do niego tulić.
- Ona zwariowała! - Bill uśmiechnął się do Julii.
- Chyba tak. Chodźmy, limuzyna czeka na nas - skierowali się do czarnej limuzyny; po kwadransie, znaleźli się przy recepcji pięciogwiazdkowego hotelu. Po długich męczarniach z dziwną rececjonistką pojechali windą do swoich apartamentów. Po drodze spotkali swoich managerów, którzy powiadomili ich, że mają pojawić się za godzinę w restauracji w sprawie planu zajęć. Obydwa zespoły nie były z tego za bardzo zadowolone, ale nie miały przecież żadnego wyboru. Ze zrezygnowaniem pojawili się przed drzwiami restauracji.
- Pewnie znów, tak zrobią, że nie będziemy mieli ani jednej chwili wolnego - Georg wykrzywił się.
- Ja chciałem zwiedzić Londyn, ale chyba nie będzie mi to dane - Gustav oparł się o ścianę.
- Sami wybraliśmy taki zawód i musimy z tego powodu cierpieć - Julia spojrzała smutno przez szybę na stolik, przy którym siedzieli ich managerowie.
- Nom - Bill poprawił czuprynę i popchnął drzwi - Chodźcie! - potulnie usiedli przy stoliku i czekali na wyrok.
- No to tak - manager Tokio Hotel przełknął głośno ślinę. - Mamy dla was plan na te dwa dni. Jutro, od ósmej rano, macie wywiady i sesje zdjęciowe. Wy, dziewczęta dla Glamour, a potem Seventeen. Wy, chłopcy - zwrócił się do swoich podopiecznych - macie pierw wywiad i sesję dla Top Music, a potem wraz z dziewczynami sesję dla Seventeen. Potem macie wszyscy występ w MTV, w Top of the Pops; a o dwudziestej imprezę charytatywną. Jeśli chodzi o drugi dzień - wszyscy jęknęli. - Macie dzień wolny na zwiedzanie do godziny osiemnastej, bo potem macie koncerty. Może być tak? - wszyscy pokiwali głowami. - No to się cieszymy. Miłej nocy, życzę - cała grupa wstała i ruszyła w stronę windy.
- Fajnie zrobili. Wolę już tak, że jeden dzień jest przepełniony po brzegi, a drugi wolny, niż wszystko podzielone na dwa - Bill rozejrzał się niepewnie po hotelu.
- Nom, w tym rację masz. O co chodzi? - Julia zauważyła zaniepokojony wyraz twarzy kolegi.
- Wiecie co? Radziłbym się pospieszyć i iść trochę szybciej do windy, bo albo mi się wydaje, albo w naszą stronę lecą fanki - wszyscy nie pewnie spojrzeli w daną stronę. W ich kierunki leciały wytapetowane i piszczące dziewuchy. Tom wyminął grupę przyjaciół, pobiegł szybciej do windy i zaczął wciskać guziki.
- No, szybciej, szybciej! Błagam! - w momecie, gdy cała grupa podeszła do niego, winda przyjechała. Zdążyli w ostatniej chwili uciec przed wariatkami Smile

. Fanki tylko walnęły się o zamknięte drzwi Smile

- Udało się - Georg oparł się o ścianę. - Jeszcze dzieją się cuda na tym świecie.
- To co robimy pojutrze? - Bill spojrzał się na całą grupę.
- Może chodźmy na lodowisko, co? - spytał się nieśmiało Gustav.
- Dobry pomysł; tylko, że ja z Julką nie umiemy jeździć - powiedziała Paulina.
- Nauczę was - zaoferował Bill.
- No to możemy iść - przytaknęła Julka.
- No to do pojutra - chłopaki pożegnali się z dziewczynami i wszyscy rozeszli się do swoich apartamentów.

FAJNE! Bardzo mi się podoba! To opko jest naprawdę ciekawe, wciągające, żadnych błędów (przynajmniej nie zauważyłam) i w ogóle ogólnie jest extra.
Ja ciem nasztepną cześć Wink

hehe siwetne Smile

tylko nie pozwol mi tak dlugo czekac prosze Smile

FAjny wykmin miałaś, aby umieścic to w realu... Częśc baaardzo mi sie podobała Smile

Trzymam kciuki me za twą fizykę Smile

Buziax"*

podoba mi się to opo, szkoda, że trzeba będzie długo czekać na następną część Wink

Ten link dała mi moja kumpela (lovely pewnie wie o kogo chodzi Wink

). Za cztanie zabrałam się niechętnie... Jak to ja za każdą rzecz... Ale po przeczytaniu jest nawet najsikowe... Pisz dalej!! Czekamy na dalksze części i powodzenia z nauką... u mnie ta sama warjacja Confused

Jak te dni wolno upływaja bez twego opa...
Czekam,czeakm, czekam

eee no co tu się dzieje? Czemu nie ma nowej części? o.O nie no żart, ja poczekam cierpliwie Wink

fajna część! MAm nadziję że w następnej opiszesz ten wypad na łyżwy! Jeśli to ma wyglądać jak ja pierwszy raz na lodowisku to będzie kuuuuuuuuupa śmiechu! Pozdro! Smile

Hejo:) Sorka, że nie dałam kolejnej części w weekend, ale miałam szlaban na kompa. Fizykę napisałam na cztery Very Happy

Jestem bardzo happy Very Happy

A o to z fanfarami dociera do was kolejna część opka Smile

- Cholera! - Julia kręciła się już od godziny niespokojnie po łóżku. Wreszcie wstała i podreptała do łazienki. Z niej wydobył się stek przekleństw, które zbudziły Paulinę. Dziewczyna nieprzytomnie spojrzała na zegarek. Dochodziła dziewiąta rano. Usłyszała głośne trzaśnięcie drzwiami łazienki, wypowiedziane z prędkością światła przekleństwa i zobaczyła człapiącą ze zrezygnowaniem do łóżka Julkę. Julia rzuciła się na łóżko i przykryła kołdrą po samą szyję.
- Co jest? - Paulina przekręciła się w stronę Julii.
- A co ma być? Musiałam właśnie dzisiaj dostać. Tak strasznie boli, że nie wiem co.
- Jak chcesz, to mogę pójść na dół po jakieś tabletki przeciwbólowe, a ty w tym czasie zamówisz jakieś śniadanko.
- A nie sprawiłabym Ci tym kłopotu?
- Chociaż będę miała mały spacerek - Paula wstała z łóżka i skierowała się do walizek z ciuchami.
- Paula, to jakbyś mogła wracając, podejść do chłopaków i powiedzieć im, że ja nigdzie nie idę, co?
- Eno! Kobito! Nie rób mi tego! Jak to nie chcesz iść?! - Paulina podniosła głowę z nad walizki.
- No poprostu, proszę!
- Dobra, jak chcesz - Paulina wzięła ciuchy, przebrała się w łazience i wyszła po tabletki. Julia w tym samym czasie zamówiła telefonicznie śniadanie w hotelowej restauracji. Po skończeniu rozmowy, ponownie położyła się w łóżku; odwróciła się w stronę okna i zamyśliła. Z marzeń wyrwało ją ciche skrzypnięcie drzwi.
- Ale szybko się uwinęłaś z tym wszystkim. Powiedziałaś chłopakom z Tokio Hotel, że nie idę? - Julia odwróciła się w stronę domniemanej Pauliny - Cholera! - zakryła się kołdrą po uszy - Co ty tu robisz? - przed nią stał Bill i po chwili wszedł do pokoju Tom.
- Przyszliśmy po was.
- To Paula wam nic nie powiedziała?
- Nie! Bo jej w ogóle nie widzieliśmy. A co? W ogóle dlaczego tak się zasłaniasz? - zaciekawił się dredzik
- Bo, bo... ja nie mam makijażu i źle wyglądam - Julia poczuła, że się rumieni i bardziej się zakryła kołdrą.
- Oj, bez przesady - czarnowłosy podszedł i pociągnął mocno kołdrę. - Na pewno tak źle nie wyglądasz jak te trole z Blogu27.
- A właśnie, że tak wyglądam - Julia zasłoniła twarz dłońmi. - Mam cienie pod oczami.
- No to co? - usiadł na brzegu łóżka starszy bliźniak. - Na pewno z tego powodu nie uciekniemy z pokoju.
- Oby tak było - Julka ze zrezygnowaniem zdjęła dłonie z twarzy.
- Cześć wam! - do pokoju weszła Paulina z resztą chłopaków - Widzę, że tu niezła impreza beze mnie się dzieje - spojrzała się na rzuconą pościel na podłogę.
- E tam... my się dopiero rozkręcamy - wyszczerzył rząd białych ząbków Tom. - Dołączysz do nas?
- Hm... seks zbiorowy nie jest w moim typie - Paula pokazała chłopakowi język.
- Jestem zawiedziony; muszę iść z tego powodu do psychologa na terapię i...
- Dobra, dobra... a teraz, ubieraj się panienko i idziemy na lodowisko - Bill przerwał bratu przemowę.
- No właśnie... ja nie idę.
- Dlaczego? - czarnowłosy momentalnie zrobił się smutny
- Bo... do mnie... ciotka przyjechała.
- Ciocia? A gdzie jest? - Tom zaczął rozglądać się po całym pokoju. - Gdzie ona jest?... No, co?! Czemu się śmiejecie?! - cała grupa śmiała się głośno. - O co wam chodzi?!
- Tom, ona ma okres - Bill wyjąkał chichocząc.
- To trzeba było tak od razu powiedzieć, a nie! - Tom udał obrażonego.
- Ale przecież możesz wziąść tabletkę i pójść - Paula podała kumpelce szklankę wody i tabletkę cały czas się śmiejąc.
- No właśnie, proszę - Bill zrobił do Julli oczka, jak kot ze Shreka Smile

- Ja... no dobra, pójdę - Julka wzięła od Pauliny tabletkę i ją połknęła. - To idę się ubrać - wstała i poszła do łazienki.

Godzinę później...
- No, chodźcie! Czego wy się boicie? - Bill wraz z Gustavem stał na środku lodowiska i czekał od paru minut, kiedy wreszcie reszta osób zdecyduje się wejść na lód.
- A co mi tam - Paulina niepewnie weszła na lód i po chwili stała obok Billa. - Chodźcie! - pomachała w stronę Toma, Julii i Georga.
- Chodź - Tom podał dłoń Julii i razem wjechali na lód. Cudem się nie przewrócili. Tom złapał po drodze jeszcze za rękę Paulę i razem zaczęli... a właściwie próbowali jeździć na łyżwach. W pewnym momencie wszyscy troje upadli... Tom upadł wprost na Julię. Ich wzrok spotkał się. Momentalnie odsunęli się od siebie i zaczęli się śmiać. Tom rozglądając się dookoła zauważył Billa. Stał w kącie lodowiska z pochmurną miną i ze wzrokiem, który mówił sam za siebie "Zabiję Cię!". Tom otrzepał się i zaczął próbował dostać się do brata, jednak on mu cały czas uciekał sprzed nosa.
- Zatrzymaj się wreszcie - huknął na cały głos Tom.
- Po co niby? - Bill odwrócił się i gwałtownie zahamował, tak, że jego starszy brat zatrzymał się na nim.
- To nie jest tak jak myślisz.
- A jak niby? Będziemy się zachowywać tak jak zawsze i sama wybierze - Bill zaczął cytować ze złością słowa Toma. - Jasne! - odwrócił się i chciał pojechać, gdy poczuł dłoń brata na swoim ramieniu - Puść mnie!
- Nie! Najpierw mnie wysłuchasz - czarnowłosy odwrócił się do dredzika i spojrzał mu z chłodem w oczy.
- A jeśli nie chcę Cię słuchać?
- To bedę Cię męczyć, aż mnie wysłuchasz.
- Mów, jeśli uważasz, że to jest takie ważne.
- Rzeczywiście, może trochę przesadziłem, ale ty też przesadziłeś!
- Ja?! A w niby w czym?!
- A w tym - Tom spojrzał groźnie bratu w oczy i zaczął go walić palcem w klatkę piersiową po każdym wypowiadanym przez siebie słowie - Że ona nie jest Twoją własnością, nie jest tym bardziej Twoją dziewczyną i może ona robić co chce i ja mogę z nią flirtować. Bo jeśli Ci się ona podoba, to jakoś tego nie pokazujesz! Jeśli myślisz, że takim zachowaniem coś zdziałasz, to się ciężko mylisz! I właśnie przez takie Twoje debilne zachowanie ja mam zawsze większe szanse u lasek! To Ci chciałem powiedzieć! A jeśli chodzi o dzisiejszy wyczyn, to owszem, chciałem trochę u niej dostać jakiegoś plusa, ale jeśli jesteś ślepy, to chciałbym Ci powiedzieć, że oprócz niej tam była też Paulina!
- Tak?! Tylko wiesz - Bill udał zamyślonego. - Na niej się prawie nie położyłeś - wrzasnął po niemiecku.
- To następnym razem postaram się upadać na Paulinę, jeśli Ci to tak przeszkadza!
- O co się oni tak kłócą? - dziewczyny podjechały do Gustava i Georga.
- Tak jak zawsze - rzekł Georg "O dziewczynę" dodał w myśli. - O byle co - uśmiechnął się sztucznie do dziewczyn.
- To mi za bardzo nie wygląda na byle co - Julia spojrzała się niepewnie na kłócących się braci.
- Tak, przeszkadza mi to! A zresztą po co mam do niej zalatywać, jeśli i tak mi ją odbijesz?
- No, z takim podejściem to na pewno zostaniesz do śmierci prawiczkiem - parsknął ironicznie Tom.
- Ty sku***synie - Bill chciał walnąć brata, jednak ten zrobił unik.
- Takim zachowaniem niczego nie osiągniesz!
- Powtarzasz się jak zacięta płyta - Bill skierował się w stronę wyjścia.
- Poczekaj! - Tom starał się podjechać do brata, jednak zamiast tego wywrócił się i pojechał na brzuchu przed siebie i wywrócił Billa na siebie. Czarnowłosy spojrzał ponuro na swojego brata i po chwili twarz mu się rozjaśniła i zaczął się głośno śmiać.
- To zgoda? - dredzik spytał się nieśmiało masując obolałe kolana.
- Zgoda! - bracia podali sobie dłonie.
- I tak jak mówię, Bill; pokaż jej, że Tobie na niej zależy.
- Dobra! A ty mi się na nią nie rzucaj.
- Postaram się - Tom uśmiechnął się.
- Hej, można czy będziecie krzyczeć, bić i drapać? - podjechała niepewnie Julka
- A można, można - Bill uśmiechnął się szeroko i spojrzał na Toma. Brat puścił mu oczko i ruszył w stronę Pauliny. - Chodź, nauczę cię jeździć, bo sobie jeszcze krzywdę zrobisz - Bill nieśmiało podał Julii dłoń.
- Dobrze, panie profesorze - położyła mu swoją dłoń na jego i ruszyli na środek lodowiska. Czarnowłosy pokazał jej jak ma się poruszać, aby się nie wywrócić; jednak Julka cały czas miała kłopoty ze złapaniem równowagi. Wreszcie Bill nie mogąc wytrzymać ze śmiechu z jej nie poradnych ruchów, objął ją delikatnie w talii i zaczął z nią jeździć. Tom choć gorzej jeździł na łyżwach, chciał udać bohatera przed oczami Pauliny, więc zaczął się popisywać przed nią, jakim on to jest łyżwiarzem. Wysoko wyskoczył i się wywrócił... o niego potkęli się Julia z Billem, a że za nimi jechali zagadani Georg z Gustavem, oni też wywalili się na leżącą na lodzie grupkę Smile

Paulina, która stała z boku śmiała się na cały głos z całej bandy, leżącej na biednym Tomie.

Słodziaki

Niezły odcinek, chociaż coś mnie w nim negatywnie uderzyło.
JAka dziewczyna po kilku tygodniach znajomości z chłopakiem mówi mu, że ma ciote??? Taka mała głupotka dla mnie :/
Ale reszta calusia jest spox Smile

Buziaki:*

Buhahahahaha! Ja wiedziałam że będzie śmieszie:P Fajnie ze dałaś nową część! A kiedy następna? Very Happy

Tak po za tym o nie zechciałabyś numerować odcinków? Bo nigdy nie wiedomo czy dałaś już czy jeszcze nie kolejną część... Pozdrawiam i czekam z niecierpliwością na więcej! Smile

hehehe swietna czesc Smile

ziom ja chce zebys czesciej dodawala opo bo ja nie wytrzymie Smile

pozdro!