"Hotelowe" podboje by Vivien ~27~ ost. część tomu

wow! super ! jak zamierzasz ich wyswatać??? Nie trzymaj w nie pewnosci i dołączaj next part! czekam, pozdrowionka!! Very Happy

łoho...w końcu Vivien...w końcu
sie doczekałam...troszke mi smutno bo mało
ale jest! :D
uwielbiam opo...kochana jestes...
buzi :*

Nooo naresszcie Very Happy

już się nie mogłam doczekac Very Happy

pozdrowionka i weny życzę

no wkońcu nastepna część. mam nadzieje ze kolejna bedzie szybciej ta część bardzo mi sie podobała

Dzięki wszystkim za komentario... Very Happy

Normalnie rączki całować. Jak będziecie grzeczne to już dziś wkleję następną xD

trzymam za slowo ze bedzie dzis

pozdrawiam

Szkoda że nie dałąś wczoraj next parta! Ale dziś też jest dzień! Znaczy teraz jeszcze noc ale to szczegół Wink

I jest kolejna heh Very Happy

Możecie bić xD

Z kibla doszedł do nas głos Toma:
- Bill! ratuj mnie! Papier mi się skończył!!! - spojrzeliśmy po sobie i wymieniliśmy uśmiechy.

- Czemu się tak na mnie gapisz jakbyś zaraz mi miała toporkiem przywalić? - zapytała sis smarując się różanym balsamem.
- Podziwiam Twoją opaleniznę... - walnęła rogala.
- A widzisz...to jest efekt tego olejku! - w jednej chwili odłożyła balsam i sięgnęła po to śmierdzące "coś"
- Siostra, nie otwieraj tego, plizz! Chcesz znów zaczadzić tym cały pokój?! Wyobraź sobie, że dzisiaj cały dzień walczyłam z tym smrodem! Wypsikałam chyba ze trzy odświeżacze powietrza!!!
- Spoko, Viv... Aleś Ty wrażliwa dzioucha!
Po krótkiej chwili:
- Vic, dzwonił tata. Kazał Cię pozdrowić. Mówił też, że przyjadą nas odwiedzieć za półtora tygodnia.
- Co...? O, raju! Że też im się k**** zachciało...
- A wiesz...zapomniałabym Ci powiedzieć... Mamy zaproszenie od chłopaków. - Vic od razu odżyła.
- Taaa...? Fajnie... A co będziemy robić?
- Szczerze powiedziawszy to nie mam pojęcia. Ale pewnie coś wymyślili...
- Uu... Już się boję!!! Grr! - mruknęła sis. Mi właśnie o to chodziło.
Stałam już dobre dwadzieścia minut przy drzwiach gotowa na wyjście. Vicky jak zwykle wszystko opóźniała. Sis jak to sis musiała się zrobić na bóstwo anielskie.
- Długo mam tu jeszcze ślęczeć przy tych drzwiach? Wyłaź wreszcie, bo się spóźnimy!
- Już, zaraz... Chwilunia. Jeszcze tylko usta pomaluje...
- Sis, zmiłuj się! Malujesz te usta już od dziesięciu minut! Pośpiesz się!
- No już!!! - drzwi od łazienki zaskrzypiały a przed moimi oczami ukazała się olśniewającą piękna Vicky.
- Łosz kurde... Ale żeś się odwaliła! Fiu! Fiu! Pewnie dla Toma... - rzuciłam a Vic na to:
- Viv, czy mi sie wydaje czy naprawdę jesteś zazdrosna o Toma? - super, lepszego pytania nie mogła wymyślić.
- Jaa? Coś Ty... Wydaje Ci się... - mrugnęłam oczkiem.
W pokoju numer 312:
- A co to za sprzęcicho? - zapytała sis patrząc na rozwalone po podłodze torby.
- To są namioty. Wypożyczyliśmy je na dzisiejszą nockę... - odpowiedział Tom. Jak narazie plan działa
- Aa... Masz zamiar je rozbić tutaj? - chyba nie zaskoczyła.
- Nieee... Idziemy z tym nad jeziorko. Znam fajne miejsce. Zobaczysz, będzie fajnie. Vivien juz się zgodziła. To jak, wchodzisz w to? - Tom zrobił minkę i czekał na odpowiedź.
- Heh...jasne! Jedna noc poza hotelem nie zaszkodzi!
- Wiesz... Jeśli Ci się spodoba to możemy i jutro tak zrobić! - powiedział Georg. Ona tylko się uśmiechnęła. Trzęsłam Billa w ramię. Jak narazie plan działał. Najgorsze jednak było jeszcze przed nami. Mielismy do dyspozycji dwa namioty. Jeden dwu- i drugi czteroosobowy. Tom wpadł w trans i namawiał Vicky by spała z nim (bez podtekstów proszę ):
- Plizzz, plizzz... No dalej! Przecież ja nie gryzę! Nie bądź taka...
- Nie, nie i jeszcze raz NIE!!! Śpię z Viv i koniec kropka! - Vicky stawała przy swoim. Plan sie nieco skomplikował.
- Dobra, daj jej spokój. Oślica będzie się upierać przy swoim. Nie przemówisz jej do mózgu... - widać było załamanie Toma.
Bill dawał znaki, że nic z tego nie wyjdzie. Ja jednak w chwilę wymyśliłam awaryjny plan B. Główka pracuje!
Rozłożyliśmy sprzęt. Trochę to trwało, ale w końcu po półtoragodzinnej robocie mogliśmy podziwiać nasze namiociki. Na dobranoc wciągnęliśmy jeszcze po jednym browarze. Z Vicky od razu poszłyśmy do naszego "domku". Co chwila wypatrywałam latarką czy Vic śpi. W końcu usłyszałam błogie chrapanie. To jest ten moment!

jeju...dżizys xD
co się świeci?! o co chodzi?!
rewelacja...
czekam na cią dalszy ;)
buzi :*

yeee ale trafilam! Very Happy

hehe...super! Super to opo! Very Happy

super to opo
coraz bardziej sie roskreca
pisz dalej

pozgofionka!!

hyhyhy... czyżby się szykowal gwałt? ;> eeee nie no może coś w tym stylu Razz

partyzantka jesteś blisko... Razz

Boskie! Na nic więcej mnie mnie stać! Czekam na next parta:D Very Happy

E, tam macie next parta. Prosze o szczere komentarze. Krytyka mile widziana... xD

..czas działać!!! Wywlokłam się ze śpiwora. Piździło mi w kieckę a ja mądra dzioucha w samych gatkach i podkoszulce na ramiączkach. Wymacałam jakiś łach i rzuciłam na siebie. Pod poduszką znalazłam lestryczkę... Schwester mjąkała coś przez sen. Na kolanach doczołgałam się do zamka... Nie chciał się otworzyć...szajs! Qrde no... w końcu nie wytrzymałam i pociągnęłam z całej siły... W dupę jeża...rozdarło się... Normalnie git. Vicky przewróciła się na drugi bok. Na szczęście się nie zbudziła tylko ciągnęła nosem. Weszłam do namiotu chłopaków a tam cicho wszędzie, głucho wszędzie... Włączyłam latarkę i poświeciłam trochę mając nadzieję, że "wyświetlę" Billa. Jednak nigdzie go nie było!!! Haa!! Pewnie dostał cykora i wrócił do hotelu - pomyślałam. Nagle ktoś perfidnie zakrył mi usta ręką i wyciągnął na zewnątrz. Kopałam nogami we wszystkie strony próbując się jakoś wywinąć. Tak się wytarzałam, że w jednej chwili przewróciliśmy się oboje na ziemię.
- Vivien? - ktoś się odezwał. Ja wymachiwałam latarką.
- Bill??? Co Ty wyrabiasz?! Zdejmij mi rękę z kolana! - powiedziałam i czym prędzej wstałam.
- Upsss...sorry! Nie wiedziałam, że to Ty. Coś wyrabiała w naszym namiocie? Myślałem, że ktoś nas napadł!
- Ciebie szukałam, ale Cię nie było... Gdzieś się podziewał?
- Zasnąć nie mogłem... Byłem na spacerku....
- Acha... Przyszłam z misją. Rozpoczynamy plan B.
- Jaki plan B??? Czy ja o czymś nie wiem??
- Ciszej Bill, bo nas wydasz! Skoknij po Gustava i Georga. Będą nam potrzebni.
- Ale...o co chodzi?
- Ty się nie pytaj. Zaraz się wszystkiego dowiesz... - i zniknął w namiocie.

- Aa...Viv, co ta Twoja mózgownica wymyśliła?! mamy to zrobić Tomowi? Nie... To się nie uda! - syknął Gustav.
- Słuchaj kolego, nie chcesz nam pomóc to nie pomagaj! Bez łaski! - trochę mnie poniosło.
- Dobra, już dobra... Jak wszyscy to wszyscy! - ja to mam dar przekonywania
- Tylko pamiętajcie jak Tom obudzi się w trakcie akcji to spierdalamy do namiotu i udajemy, że śpimy, jasne? - aahhh, ta werwa Billa.
- Jasne!!! - odpowiedzieliśmy chórem i wzięliśmy się do roboty.

- Chłopaki...Raz, dwa, trzy i... ciągniemy! - Bill - król, władca, chwała mu i cześć
- Ja pitolę! Ile on waży? - stresował się Georg.
- Nie marudź, tylko pomóż nam przemycić tego słonia - prychnął Bill. Śpiwór wraz z Tomem przesuwał się powoli w kierunku namiotu, tam, gdzie spała Vic.
- A co to za dziura? - zdziwił się Gustav.
- Ehhh.. wiesz... Za dużo serca włożyłam, by otworzyć ten cholerny zamek... - wyjaśniłam
- Łee... Silna z Ciebie kobitka! - poklepał mnie po ramieniu Georg.
- Jeszcze tylko kawałeczek chłopaki. Raz, dwa i...yyy - dawał czadu Bill.
Po pięciu minutach mogliśmy podziwiać nasze "dziełko". Otarliśmy pot z czoła... Udało się! Akcja zakończona.
- Zobaczcie tylko jak słodko wyglądają... Szkoda, że nie mam aparatu. Zrobiłabym im zdjęcia a kiedyś pokazałabym moim siostrzeńcom i siostrzenicom jak to ich matka spędzała wolny czas... - wszyscy w brecht.
- Dobra Viv, bierz swój śpiwór i chodź do nas. Nie będziemy im przeszkadzać... - zaproponował Bill.
- Oj, jaki Ty dobry jesteś! Przygarniasz sierotę... Sierotka przygarnięta przez trzech dorodnych mężczyzn... Jakie to wzruszające...
- Vivien, czasem mi się zdaje, że Ty masz lepsze loty po jednym piwie niż po trzech... - podsumował Georg. Sprzedałam mu kuksańca w bok.