Rzeczy nadprzyrodzone, niewyjaśnione...

UFO, Yeti, wyginanie łyżek wzrokiem, duchy... itd.
Rzeczy, które napewno budza naszą ciekawość.
Jak to jest z Wami?
Interesujecie się tym?
Może miałyście do czynienia z czymś takim?
A może uważacie to za jedną wielką ściemę?

ja tam wierze i w wszelkiego rodzaju duchy,zjawy,w wyginanie łyżeczek wzrokiem itd.itp.niech sobie ludzie mówią co chcą.Czasem mam wrażenie że w pokoju oprócz mnie przebywa ktoś jeszcze,obserwuje mnie,wyczówam czyjąś obecność,słyszę jakieś głosy.... nie wiem czy tak jest naprawdę czy to tylko moje urojenia,może ja jestem jakaś nie teges(nawiedzona czy cuś) natomiast UFO,Yeti czy przepowiadanie przyszłości np.z gwiazd czy tam kart to dla mnie jedna wielka ściema....

Wierzę, oczywiście, że tak. Ale nie we wszystko. Tak jak i do wielu rzeczy próbuje robić swoją własną teorię. Pewnie dobrze na tym nie wyjde...

wierzę w coś takiego, zwłaszcza w UFO* - nie mozemy być sami we wszechświecie!
ogólnie takie zjawiska nadprzyrodzone strasznie mnie rajcują Wink

*mam jedno w klasie to musze wierzyć xP

Polecam "Tajemnica M. Nighta Shymalana".
Świetny film. Badzo mi się podobał.
W NIM coś jest.
I jak rezyser powiedział: prędzej uwierzę w duchy niż w UFO- ja się z nim zgadzam. Napewno nie na odwrót. Nie umiem uzasadnić dlaczego. Wiem, że nie...

Właściwie... nie da się wyjaśnić, dlaczego my- ludzie, wierzymy w COŚ tak "nie zrozumiałego".

Wyginanie łyzek to nic innego jak telekineza. Siłą woli się je wygina...

Ufo też na pewno istnieje, bo skoro wszechświat jest tak ogromny a moze i nie ma końca, to nikt mi nie wmówi, ze jesteśmy sami.

Duchy... Wierze, a nawet to wiem, więc wierzyc nie muszę.
Tak jak demony na przykład...

Nie mam powodów, zeby nie wierzyć. Niewiara jest ograniczająca.

Co do yeti, to mam mieszane uczucia xD Ludzka wyobraźnia jest nieposkromiona...

Ściema to napewno nie jest.
Przynajmniej nie wszystko.
Cóż...
Interesuję się rzeczami nadprzyrodzonymi, ale bardziej w kierunku ezoteryki.
To, o czym tak piszecie to mnie jakoś nie rajcuje, aczkolwiek wierzę w te rzeczy.

Duchy. Oczywiście. Z moją wyobraźnią? Tym bardziej wierzę ! Czasem czuję czyjąś obecność w pokoju, wydaje mi się, że patrzy na mnie... [ i zaczynam się bać ;/ ].
Zdarzyło Wam się coś 'niewyjaśnionego' ?
Ja mam dwa przykłady. Jeden mój własny, drugi koleżanki. Zacznę od tego drugiego:
Ilona była w domu z siostrą i mamą. Koło 12 wieczorem poszła do łazienki aby się przebrać i umyć. Nagle drzwi od łazienki domknęły się. Powiedziała sobie, że to na bank przeciąg czy coś. Klamka zaczęła się poruszać, ktoś szeptał: wyjdź... wyjdź... Ilona rozpoznała w nim głos swojego zmarłego rok wcześniej dziadka. Przestraszyła się. 'Już wychodzę', powiedziała głośno. Kończyła wieczorną toaletę. Klamka znów zadrżała. 'Już wychodzę, naprawdę!', powiedziała głośniej. Jej mama się obudziła i zapytała do kogo ona mówi. Odparła, że do nikogo. Jak wychodziła z łazienki, zwróciła uwagę na to, że wszystkie okna i drzwi są pozamykane.

Ja tam jej wierzę. Jak to opisywała miała paniczny strach w oczach a wiem, że nie jest dobrą aktorką [ Very Happy

].
Moją historie przytoczę później, bo siedzę sama i trochę boję się tych wspomnień.

łaaa, duchy - wierzę Very Happy

kilka lat temu tak się bałam, że co chwilę się odwracałam. matko...
teraz to już mnie tak nie męczy.
UFO...być może istnieje... te ślady w różnych wioskach...
Yeti xD [nie, sory, nazwa mnie rozbraja xP jeti xD] gdzieś, daleko..daleko daleko może sobie łazi...
a wyginanie łyżek..no cóż, jakoś potrafią... ;]

Ja wierzę.... w duchy, ufo, demony, wyginanie łyżek, przesuwanie przedmiotów itd. Smile

W duchy z tego powodu, że kiedyś w nocy przeleciała mi jasna kulka po pokoju i jak ona przelatywała to w radiu były straszne zakłócenia, a jak to "coś" zniknęło to wszystko wróciło do normy. Od razu wparowałam pod kołdrę.
Zresztą moją mamę jak była w pod koniec ciąży ze mną to nawiedzał ją duch zmarłego dziadka.
Co do ufo... to niech mnie ktoś zabierze do strefy51 ^^

Wierzę, ale nie we wszystko.
UFO istnieje na pewno, ponieważ wszechświat jest tak ogromny, że nie możliwe jest to, iż jesteśmy jedyną cywilizacją.
Demony, duchy, itp. - pół na pół. W takim miasteczku obok Łodzi jest dom, w którym straszy. Wiem, słyszałyście pewnie wiele banalnych historyjek o nawiedzonych domach, ale w tamtym domu naprawdę coś jest. Dom wygląda normalnie, tylko jest trochę niezadbany, zapada się, itd. Wielu ludzi zakładało się, że prześpi tam noc, i co? Po paru minutach wybiegli stamtąd z krzykiem. Często widuję ten dom i samo patrzenie na niego wywołuje u mnie dreszcze...
I w ogóle, to ja kocham opowieści o duchach, stare legendy i horrory. Lubię się bać ;P.

UFO- raczej nie wierze. Bo jeżeli istnieje, jeżeli było tyleee razy na ziemi to dlaczego nie udało im się go wykryć, namierzyć? Bajki. Może jest inna cywilizacja, ale daleko od Ziemi. A właśnie, niedaleko G-na jest taka miejscowość jak Wylatowo i tam co roku ląduje ufo i robi piktogramy na polach ;] Sprzedają tam drożdżówki- wylatówki! xD
Za to w duchy wierze, jak najbardziej. Wystarczy jakaś głupia historia a z pod kołdry wystaje mi tylko nos ^^

oj wierze!!
Ale nie we wszytko!!
W duchy na 100 wierze!!
ta jak i w ufo!!
heh Demony i szatany to moi kumple wiec chcąc nie chcą musze w nich wierzyc!!
coś jeszcze??
A w tą siłe woli tez wierze!!

Jak już wcześniej pisałam - wierzę w istnienie duchów, UFO itd. Może Yeti to przesada, ale reszta raczej tak.
Kiedyś byłam sama w domu bo rodzice poszli do sąsiadki. Miałam wtedy z 13-14 lat. Było mi zimno, ale nie chciało mi się odchodzić od komputera xD ale po jakimś czasie zebrałam się w sobie i poszłam. Na progu pokoju stanęłam jak wryta. W przedpokoju - jakby ktoś stał koło drzwi - słyszałam jakąś starodawną, smętną melodię. Wszędzie było ciemno - tylko w pokoju, w którym stał komputer paliła się mała lampka. Spanikowana wyleciałam na klatkę schodową i wpadłam do sąsiadki. Mama kazała mi wrócić, wyłączyć komputer i zamknąć mieszkanie jeśli miałam zostać. Drżąc od stóp do głów zrobiłam to. Byłam z siebie szalenie dumna Very Happy

W nocy bałam się sama spać. Podrywałam się na każdy szmer czy szelest. W końcu spytałam siostry czy mogę spać z nią [ xD ]. Zgodziła się więc niczym cień przeleciałam przez pokój i wlazłam do jej łóżka. Miałam paranoję, że ktoś jest u nas w pokoju czy w domu, więc żeby czuć się bezpiecznie cały czas trzymałam ją za nogę xD [ spałyśmy w dwóch końcach łóżka ;P ] w końcu zasnęłam nad ranem niespokojnym snem, budząc się co chwilę. W którymś z takich snów zobaczyłam moją babcię [ której nigdy nie widziałam, ale wiedziałam, że to ona ], która staje na progu pokoju mojego i siostry, patrzy na nas, jak śpimy i się uśmiecha. I odchodzi.

W życiu się tak nie bałam jak wtedy. Kilka dni chodziłam na miękkich nogach, podskakując na każdy gwałtowny ruch czy głośniejszy dźwięk. Od tamtej pory jak jestem sama zawsze mam zapalone światło w przedpokoju. [ i tak jak jestem sama to boję się ciemności x] ]

Rany, ja też mam czasem takie fazy.
Kiedy się boję to jeszcze mocniej działa moja wyobraźnia. Jak leży jakaś kupa ubrań na krześle, to po ciemku wydaje mi się, że to kuca albo stoi coś czarnego.

Albo kiedy patrze jakiś czas w okno i coś mi mignie, czy siedze na kanapie i widze w wyłączonym telewizorze moje odbicie, a koło mnie ktoś siedzi.
Po takich rzeczach mam jazdy conajmniej kilka godzin, dosłownie, boje się wszystkiego.
Oczywiście to nie jest tak, że latam po domu i wrzeszcze, bo traktuje to raczej z przymrużeniem oka. W każdym razie często panikuje.

Pamiętam, jak ostatnio po obejrzeniu Silent Hill, podskakiwałam za każdym razem jak coś było głośno, bo wydawało mi się, że zaraz rozwyje się syrena i ogólnie nie będzie zbyt ciekawie. Wylezie zło i będe musiała spier*alać.