Narkomani

Narkomania - to potoczne określenie odnoszące się do uzależnienia od substancji chemicznych wpływających na czynność mózgu. Narkomania charakteryzuje się:

- tzw. głodem narkotycznym
- przymusem zażywania środków odurzających
- chęcią zdobycia narkotyku za wszelką cenę i wszystkimi sposobami

Uzależnienie psychiczne (ang. psychological dependence), znane też jako psychologiczne, to nabyta silna potrzeba stałego wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji, której niespełnienie jednak nie prowadzi do poważnych fizjologicznych następstw.

Uzależnienie psychiczne cechuje:

wzrost napędu związanego z poszukiwaniem środka uzależniającego
- wzrost tolerancji na działanie środka (obniżenie efektu przyjemności, który on dostarcza)
- kompulsywna konsumpcja środka kosztem swojego zdrowia oraz otoczenia
- osłabienie woli
- obsesja brania i natręctwa myślowe utrzymujące się i nawracające nawet po wieloletniej abstynencji
- samooszukiwanie się usprawiedliwiające wykonywanie danej czynności (związane z psychologicznymi mechanizmami obronnymi)
- fizyczne wyniszczenie, brak zainteresowania otoczeniem niezwiązanym ze środkiem i jego zdobywaniem
- wypalenie emocjonalne prowadzące do samobójstwa

Za kogo uważacie narkomanów ?

Ja uważam ich za osoby, które są chore i potrzebują naszej pomocy. Wielu sławnych ludzi jest uzależnionych od środków psyhotropowych. Myślę, że gdybym spotkała kiedyś prawdziwego narkomana, chciałabym mu pomóc, próbowałabym go wyciągnąć z tego...

A Wy ?

Sylas napisał:

Myślę, że gdybym spotkała kiedyś prawdziwego narkomana, chciałabym mu pomóc, próbowałabym go wyciągnąć z tego...

Chciec i próbować a móc i zrobić to bardzo odległe terminy...
Można chceć, można próbowac, ale to przede wszystkim narkoman musi chcieć i próbować. A nawet czasami to nie wystarczy...
Bo po detoksie nadal zostaje uzależnienie psychiczne.

Znam jednego narkomana. Moze nie jest uzalezniony tak na maksa, ale czasemi bierze. Chciałam mu pomóc, ale on uważa, że nic mu nie jest. A skoro narokman uważa, że nie ma problemu to ciężko jest mu pomóc. Nawet nie ciężko, jemu się ne da pomóc. on musi tego chcieć.
Osoba, która bierze narotyki niczym nie różni się od nas. Jest takim samym człowiekiem jak my, tylko, że ma poważny problem. Nie należy uważać go za obłąkanego czy z chorobą psychiczną. Bo są i ludzie, którzy tak uważają.

Znam dwóch narkomanów. Jeden z nich jest poważnie uzależniony, nie można z nim w ogóle normalnie porozmawiać...pomocy raczej nie oczekuje, jego życie- jego sprawa...

Mnie denerwuja ludzie, którzy biorą od czasu do czasu i uważają, że to bezpieczne. Gówno prawda. Ale nie, marihuana to wg nich lekki narkotyk, nic się nie stanie... Każdy narkotyk uzależnia i jest niebezpieczny!

shira napisał:

Chciec i próbować a móc i zrobić to bardzo odległe terminy...
Można chceć, można próbowac, ale to przede wszystkim narkoman musi chcieć i próbować. A nawet czasami to nie wystarczy...
Bo po detoksie nadal zostaje uzależnienie psychiczne.

Zgadzam sie.

Wg mnie narkomani moga nawet chcie pomocy, ale nie beda potrafili sie pogodzic z oduzaleznieniem.
Najgorsze jest tez to, ze bol psychiczny jest najgorszy ze wszystkich...
Teraz: wspolczuc im, czy patrzec na to, co ze soba robia?
Pewnie jedo i drugie. Zalezy od czlowieka...
[...]

Chciałabym porozmawiać kiedyś z narkomenem...
Oczywiście należy pomagać i tak dalej, a ja zawsze myślałam o czymś jeszcze...
Chciałabym porozmawiać zapytać dlaczego? jak? i co czuje...
Tak rozmowa chyba tez jest potrzeba...
Bo tylko jak sie zrozumie mozna pomóc...

Oczywiście, nie ma sensu na siłę komuś chcieć pomagać. Problem narkomana tkwi głęboko w psychice, trzeba się starać do niego dotrzeć. Tylko jak... ? Tak naprawdę nie ma żadnego sprawdzonego, skutecznego sposobu...
Eh...

A mnie denerwują wręcz diagnozy psychiatryczne opierając się na wiedzy rodem z Bravo, nie mając pojęcia o tym. Jaki jest narkoman, jak czuje się zgwałcona dziewczyna itd. ;] Oczywiście mówią bardzo ogólnie.

Tak więc ja nie wiem jak jest być narkomanem, bo zadne pamiętniki narkomanek mnie nie uświadamiają. Czego jestem pewna? Inni nie mogą zrozumieć narkomanów, bo to nie jest możliwe. Jedyne co to nieodtrącać, postarać się zaakceptować. A pomoc? Myślę, że jej próby są mimo wszystko potrzebne, inaczej nikomu nie udało by się wyjść z tego. W końcu to jakaś szansa, nadzieja.

Każdy narkotyk nie ważne jak się nazywa, jest bardzo niebezpieczny. I jeśli ktoś chce pomóc narkomanowi, nie może go zmuszać, rozkazywać. Narkoman musi znaleźć coś co go od tego odciagnie i przede wszystkim musi chcieć z głebi ... czegoś tam XD wyjść z tego nałogu.

Unikam narkomanów.
Nie lubię patrzeć, jak człowiek sam się niszczy. Nie lubię patrzeć na ludzkie cierpienie.
Poza tym boję się, że w jakiś sposób sama mogłabym zacząć brać.

Narkoman wyjdzie z tego, tylko i wyłącznie sam
Bez niczyjej pomocy
Sam musi tego chcieć bo inaczej kupa. Coś musi go do tego przekonać
Ale na siłe...
Nagadując mu wciąż jakie to jest złe... To nie ma sensu, uwierzcie mi
To może takiego kogoś nawet bardziej pogrążyć

Sam ?
Są w przypadki, w których narkoman bardzo chce wyjść z tego bagna, ale
nie wie jak, nie ma na kim się wesprzeć...
No, i ciągle spotyka na ulicy swoich "dostawców" towaru, którzy przecierz nie będą mu raczej pomagali, tylko będą przekonywali, że musi brać.
Sam tu nic nie zdziała, chyba, że żelazną siłą woli, którą się powstrzyma, a w to raczej wątpię...

Nie prawda
To czy z tego wyjdzie, zależy tylko od niego

Ja mam inne zdanie. Bo który narkoman widząc towar, i zachwalających go dilerów nie skorzysta ?
On jest chory i nie potrafi się powstrzymać...