Adopcja

Hmm... Przyznaję się, że nie lubię dzieci. Na dzień dzisiejszy nie odczuwam żadnej potrzeby aby w przyszłości je mieć. Po prostu. Niektórzy się dziwią, ale zarazem nawet przyznają mi rację. Moja przyjaciółka kocha dzieci i w przyszłości napewno chciałaby je mieć. Ja... nie chcę. I już.

Jeżeli chodzi o adopcję... uważam to za dobre rozwiązanie w przypadku, kiedy bezcietne małżeństwa naprawdę chcą mieć dzieci. Jeżeli chodzi o mnie, to w przyszłości, gdy przpuszczalnie nie będę mogła mieć dzieci, a do tego czasu obudzi się we mne instynkt macierzyński- napewno z takiej opcji skorzystałabym.

1. Co byście zrobili/jakbyście się czuli/ co powiedzieli gdyby Wasi rodzice oznajmili Wam dziś, że jesteście adoptowani?? Że Wasi biologiczni rodzice zostawili Was w domu dziecka...

2. Czy uważacie, że oddawanie dzieci do adopcji jest dobre??

#1 miałabym do nich żal, że nie powiedzieli mi wcześniej. Chociaż jest prawdopodobieństwo, że gdyby mi powiedzieli wcześniej to bym tego nie zrozumiała i byłoby jeszcze gorzej.

#2. Jeżeli jakaś rodzina jest biedna, nie ma pieniędzy na utrzymanie dziecka to tak. A jeśli po prostu jest to zachcianka jakiejś nieodpowiedzialnej matki...

Ad.1. Nie mam pojęcia, jak bym zareagowała. Na pewno pierwszym uczuciem byłaby złość.
Ad.2. Zależy od wielu rzeczy. Jeżeli rodzinę nie stać na utrzymywanie dziecka lub nie potrafią się nim zająć, to to jest ok. Natomiast jeśli matka, ojciec, czy prawny opiekun oddaje dziecko do adopcji "bo tak", to jest to totalnie nieodpowiedzialne i takie... nieludzkie.

1. Zastanawiałam się czasem nad tym "jakby to było...". Myślę, że najpierw bym nie uwierzyła, złościła się a później podziękowała im, za to, że mnie pokochali.
2. Jeśli rodzice nie mają środków na utrzymanie dziecka to tak, jestem za. Ale jeśli oddają dziecko do adopcji, tylko dlatego, że było nieplanowane, czy "jesteśmy za młodzi" to, tak jak napisała dżordżina jest to nieludzkie. Nie można pozbawiać dziecka rodziców... "bo tak".

Moi sąsiedzi adoptowali córeczkę, bo nie mogą mieć dzieci.
Michasia ma prawdziwy dom, czego niestety nie miałaby u swoich prawdziwych rodziców.

Jestem bardzo pozytywnie nastawiona do tego. Ale uważam, ze z dzieckiem trzeba być szczerym. Nie mozna go okłamywać. Powinno wiedzieć, że ma lub nie, gdzieś tam rodziców, którzy go nie chcieli albo nie mogli wychowywać.
Oczywiście, ze oddanie dziecka "bo tak" uważam za totalną paranoję. Ale ciesze sie,m ze są tacy ludzie, którzy chcą to dziecko wychować...

I nie rozumiem, dlaczego zarzucacie komuś "adopcję na pokaz".
To raczej świadczy o ich dobrym sercu.

Ja nie mam zamiaru mieć żadnych dzieci...ani własnych ani obcych!Chociaż chciałabym żeby moi starzy adoptowali dziewczynę w moi wieku Very Happy

byłoby supcio Very Happy

bo małych dzieci nie znoszę,nie cierpię,nie nawidzę,są bleeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!ale mieć taką kserokopię?super!apropos kserokopii to chiałabym mieć siostrę bliźniaczkę Smile

oj bardzo bym chiała ale cóż...zapuźno Smile