Książki :)

Dee_Dee napisał:

Pana Kinga, jak dla mnie najlepszą książką jest ''Lśnienie'' Wink

.

Chyba chodziło ci o Jasność, bo Lśnienie to film nakręcony na podstawie tej książki. Wink

Książki Kinga mam w małym palcu - zaczęłam je czytać po kryjomu, kiedy miałam 8 lat. ;P
Dobre thrillery pisze też Koontz. Pamiętam do dziś, jak wykradłam tacie Tik-Tak i w tajemnicy ją czytałam. Po kilkunastu przeczytanych kartkach zrozumiałam, dlaczego rodzice nie pozwolili mi jej czytać. ^^ Jednak najlepszą książką Koontza jest bez wątpienia Nieśmiertelny.

No tak. Tyle, że wiesz ja w domu mam nie Jasność tylko Lśnienie właśnie i już do tego przywykłam ^^.

E, ja nie przepadam za Kingiem, chociaż mało czytałam. Zraziłam się po Miasteczku Salem.

Ogólnie jeśli chodzi o książki, to wole jakieś historyczne albo psychologiczne. Thrillery i horrory to wolę oglądać na ekranie ;P.

Do powieści grozy trzeba mieć wyobraźnie. Bo wiadomo, że łatwiej obejrzeć horror, wtedy nie trzeba za bardzo wysilać mózgu. Z książkami jest już trudniej bo nie każdy widzi to co czyta.
Ja dziś skończyłam "Stukostrachy". O jej... Straszna. I zakończenie takie... nieprzewidywalne.

Mówiąc o autorach powieści grozy nie wypada nie powiedzieć o Grahamie Mastertonie. I tutaj duży ukłon w stronę pana Mastertona. Jak dla mnie nie jest tak świetny jak King, ale ma ciekawe książki. Ostatnio czytałam "Czarnego Anioła". Kiedy czytałam ją w nocy to przerażona w pewnym momencie musiałam zamknąć książkę. I bałam się otworzyć. Rzadko się to zdarza, ale normalnie się bałam. To było dziwne.
A co do "Lśnienia" (czy jak kto woli "Jasności") to zarówno książka jak i film mi się podobały. Książka oczywiście bardziej. Jedna z najlepszych.

Cytat:

Bo wiadomo, że łatwiej obejrzeć horror, wtedy nie trzeba za bardzo wysilać mózgu.

No bo w sumie to u mnie już z tym nienajlepiej :F.

Ale jeśli istnieje jakaś naprawdę, mega-wspaniała i mrożąca krew w żyłach (XD) powieść grozy, godna waszego polecenia, to ja chętnie sobie zobacze, co tam takiego, ten.
No, a jak narazie to jestem zaczytana we wspomnieniach PW.

christine, polecam Łzy smoka Koontza. Boska jest.

Przeczytałam dzisiaj :"Białe jabłka". Zawalista książka. Naprawdę. Jedna z moich ulubionych Carrolla.

Papla, Meg Cabot. Lubię czasami poczytać o miłości, która w realnym świecie nigdy by mnie nie spotkała...

Coś mnie naszło na tzw. 'książki młodzieżowe', więc kupiłam sobie Stowarzysznie Wędrujących Dżinsów. Rok później i Niezwykłą księgę hipnotyzmu Molly Moon.
Ta pierwsza niczym mnie nie zachwyciła - książka jak książka. Jednak Niezwykła księga... była świetna. Przeczytałam w ją jeden dzień. Polecam.
Aktualnie czytam Zakazaną archeologię. Genialna książka, której autor podważa teorię ewolucji.

A ja jestem na etapie "Na pastę aniołów" - J. Carrolla of corz : ).
Rozpoczyna się dosyć ciekawe.Losy 3 bohaterów splecionych ze sobą xD.

Psec po obozie wrócił wyedukowany ^^.
Miłość jest straszna - książka opowiada o uczuciu: jego nadmiarze, braku i towarzyszącemu mu szaleństwu. Podoba mi się w niej to, że posiada dwa zupełnie inne zakończenia. Dodaje jej to uroku.
Pocałunki na Manhattanie - powiem tak: jeżeli nie spodoba się Wam ta książka, jest z wami coś zdecydowanie źle.

Jestem w trakcie czytania książki George Orwell „Rok 1984”.
Świetnie opisuje czasy panowania totalitarnego.
Na podstawie tej książki nakręcono "Big Brothera".

Mam już za sobą "Na pastwę aniołów" J. Carolla. Świetna książka i jak zawsze zaskakująca xD.

A ja po raz kolejny powróciłam do "Samotności w sieci". I znów słowa to za mało by wyrazić to co czuję. Za każdym razem odkrywam w tej książce coś nowego. I za każdym razem dziękuję Panu Januszowi Leonowi Wiśniewskiemu za cud, za prawdy, których boimy się odkryć . Nawet za zapłakane noce.
Ta książka jest ponadczasowa i zawsze wyjątkowa. Nie ważne czy czytasz ją będąc szczęśliwa, czy nie. Zawsze coś z niej wyciągniesz. W każdym rozdziale, na każdej stronie, w każdej linijce, zdaniu, słowie, a nawet między słowami jest jakaś moc. A klimatu, jaki wytwarza się podczas czytania tego dzieła nie da się przyrównać do niczego innego.
Niesamowicie inne odkrycie pojęcia miłości, tęsknoty, smutku, samotności i szczęścia.

ON: Czekać. Czy to to samo, co tęsknić?
ONA: Nie. Dla mnie nie. Przy czekaniu nie budzę się o 5 rano, rezygnując z najlepszych snów. Nie przychodzę także z tego powodu już przed 7 do biura. Przy czekaniu mleko nie traci dla mnie smaku.

Od marca czytam "Muzeum Psów" Carrolla, zabierałam sie do tego trzy razy, ale jakoś specjalnie jednak nie zaciekawiła mnie ta książka.
Ugh. Może coś Coelho?